اغتسال از مقاربت جنی
۱- اگر جنی با زنی (از نوع انسان) مجامعت کند، بر آن زن غسل فرض میشود یا خیر؟
۲- و بالعکس اگر انسانی با زنی (از نوع جن) وطی کند، آیا بر آن شخص غسل لازم است یا خیر؟
۳- آیا نکاح انسان و جنّ جایز است یا خیر؟
بینوا توجروا.
(الجواب باسم ملهم الصواب)
مسئلهای که از آن استفتاء شده است، چندین احتمال دارد:
این مجامعت در حالت بیداری است یا در خواب؟ در هردو صورت انزال منی میشود یا خیر؟ و باز در هر صورتی جن بصورت انسان میآید یا خیر؟ اینها هشت صورت شدند.
اگر در عالم بیداری و بصورت انسان میآید بر وی غسل واجب میشود، اگرچه انزال نشده است، صاحب «البحر الرائق» فرموده است:
«إذا ظهر لرجل جنية في صورة آدميّة، فوطئها وجب الغسل، لوجود الـمجا نسة الصورية الـمفيدة لكمال السبب».
و اگر در عالم خواب باشد و انزال منی نشود، غسل واجب نمیشود، برابر است که بصورت انسان بیاید یا غیر، که این دو صورت را شامل است.
و اگر در حالت بیداری است و بصورت انسان نیست اگرچه ایلاج هم بشود بدون انزال منی غسل واجب نمیشود.
وفی الرد:
«ففي الـمحيط: لو قالت معي جني يأتيني مراراً وأجد ما أجد إذا جا معني زوجي لا غسل عليهم لانعدام سببه وهو الايلاج أو الاحتلام» [رد المحتار: ۱/۱۱۹].
مراد از ایلاج ادخال عضو مخصوص انسان است. و مراد از احتلام، انزال منی است.
وفی الرد:
«وقيد به في الفتح حيث قال: ولا يخفي أنّه مقيد إذا لم تر الماء فان رأته صريحاً وجب كأنه احتلام».
از این عبارت معلوم شد که اگر جن بصورت انسان نباشد، و لو اینکه مجامعت انجام گیرد لیکن چونکه ادخال ذَکر انسان (صوری و حقیقی) نشده است، غسل لازم نمیشود.
وفی الدر:
«يجب الغسل عند ايلاج حشفة آدميّ احتراز عن الجنّي إذا لم تنزل» [الدر المحتار مع الرد: ۱/۱۱۹].
این عبارت تایید میکند که مراد از ایلاج - که سبب وجـوب غسل میباشد- ادخال آلت تناسلی انسان است.
و در صورتی که به شکل انسان ظاهر نشود گفتیم اگر ایلاج هم بشود غسل لازم نمیگردد، بدلیل مباینه معنویه، لذا در این صورت که به شکل انسان نیست در وجود سبب غسل - که همان ایلاج آلت تناسل انسان که سبب انزال منی است- دیده شده است، گویا چنان است که یک حیوان مثلا: میمون، با انسان مجامعت کند، بنابراین غسل بر وی راجب میگردد، چرا که ایلاج عضو مخصوص انسان سـبب کامل برای انزال منی است، نه ایلاج غیر انسان، برابر است که جن باشد یا حیوان.
والله أعلم بالصواب
خدا نظر -عفا الله عنه-
دارالافتاء حوزه علمیه دار العـلوم زاهدان ۲۱/۱/۱۴۱۴هـ.ق