بر زبان آوردن لفظ طلاق بدون منسوب‌کردن آن به زن
چه می‌فرمایند علمای دین در مورد مسئله ذیل:
پدر بنده با همسرم مشاجره نموده و بنده ناراحت شدم بر حال عصبانیت برای ساکت‌نمودن پدرم با یک نفس لفظ طلاق را به زبان آوردم و گفتم: طلاق، طلاق، طلاق. پدرم به همسرم گفت: طلاق هستی و بنده گفتم طلاق نیستی، و از تو بدی ندیده‌ام نیز بنده قسـم یاد می‌کنم که قصد طلاق نداشته‌ام و فقط نیت ساکت‌نمودن پدر را داشته‌ام.
همسرم از خانه بیرون شده و به خانه پدرش رفت و چهل روز بعد از این جریان وقتی به علما مراجعه نمودیم بعضی از آنها گفتند طلاق واقع شده است و اکثریت آنها گفتند یک طلاق رجعی واقع شده است.
حال حکم شرعی مسئله را بیان فرمایید که آیا طلاق واقع شده است یا نه؟
الجواب باسم ملهم الصـواب
در صورت مذکور چون شما طلاق را منسوب به زن ننموده‌اید و می‌گویید که مقصودم ساکت‌کردن پدرم بوده و بر این ادعای خود قسم هم یاد می‌کنید بنابراین بر همسرتان طلاق واقع نمیگردد.
والله أعلم بالصواب
خدانظر -عفا الله عنه-
دارالافتاء حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان ۳/۶/۱۴۲۰هـ.ق