فصل چهارم: ايمان به نامها و صفات خداوند متعال
مسلمان به اسماء حسنى و صفات والاى خداوند متعال ایمان دارد و غیر خدا را در این اسماء و صفات شریک نمىداند، و آنها را توجیه و تاویل نمىکند تا از مفهوم حقیقى خود جدا شوند، و نیز صفات حق تعالى را با صفات موجودات فناپذیر، تشبیه نمىکند.
مؤمن، به اثبات صفاتى که خدا و پیامبر از آنها سخن گفته و در مورد خدا ثابت نمودهاند، مىپردازد و صفاتى را که خدا و پیامبر، آنها را از ذات حق، سلب کردهاند، نفى مىکند. این عقیده و باور مؤمن در پرتوى دلایل عقلى و نقلى است که بشرح آنها مىپردازیم.