ماده چهارم: آنچه در حال جنابت ممنوع است:
۱- خواندن قرآن: زیرا در حدیث آمده است: «لاَ تَقْرَأُ الْحَائِضُ وَلاَ الْجُنُبُ مِنَ الْقُرْآنِ شَيْئًا» (ترمذی). «زن حائض و شخص جنب اجازه خواندن قرآن را ندارند»، و از حضرت علىس مروى است: رسول اکرمصهمیشه براى ما قرآن را مىخواند بجز در حال جنابت. (ترمذى).
۲- داخل شدن در مسجد: مگر براى کسانى که ناچار باشند، مثلا راه عبورشان و گذرشان از مسجد باشد، زیرا خداوند مىفرماید: ﴿وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ﴾[النساء: ۴۳]. «جنب وارد مسجد نشود مگر اینکه ناچار از آنجا عبور نماید».
۳- خواندن نمازهاى فرض و نفل: بدلیل آیه کریمه ﴿لَا تَقۡرَبُواْ ٱلصَّلَوٰةَ وَأَنتُمۡ سُكَٰرَىٰ حَتَّىٰ تَعۡلَمُواْ مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغۡتَسِلُو﴾[النساء: ۴۳]. «در حال مستى به نماز نزدیک نشوید و هم چنین در حالتى که جنب هستید، مگر اینکه منظورتان عبور از مسجد باشد، تا اینکه غسل نکردهاید».
۴- دست زدن به قرآن حتى با چوب و بوسیله چیزى دیگر: بدلیل آیه کریمه، ﴿إِنَّهُۥ لَقُرۡءَانٞ كَرِيمٞ ٧٧ فِي كِتَٰبٖ مَّكۡنُونٖ ٧٨ لَّا يَمَسُّهُۥٓ إِلَّا ٱلۡمُطَهَّرُونَ ٧٩﴾[الواقعة: ٧٧-٧٩]. «این [کتاب] قرآنى گرانقدر است. در کتابى نهفته [نگاشته شده است] که جز پاکیزگان به آن دست نمىرسانند»و رسول اکرمصمىفرماید: «وَلا تَمَسَّ الْقُرْآَنَ إِلا وَأَنْتَ طَاهِرٌ» (دار قطنی). «دست به قرآن نزن مگر اینکه پاک باشى».