ماده پنجم: فضیلت نیکى و احسان در رمضان:
بدلیل فضیلت رمضان، هرگونه کار خیر و نیکى که در این ماه انجام مىگیرد، توام بافضل و مزایاى فوق العاده است و از جمله این کارهاى خیر، صدقه است.
۱- صدقه: رسول اکرمصمىفرماید: «أَفْضَلُ الصَّدَقِةِ، صَدَقَةٌ فِى رَمَضَانَ»(ترمذى). «بهترین صدقه، صدقهایست که در رمضان داده شود». مىفرماید: «مَنْ فَطَّرَ صَائِمًا كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ غَيْرَ أَنَّهُ لاَ يَنْقُصُ مِنْ أَجْرِ الصَّائِمِ شَيْئًا» «هرکس روزهدارى را افطار دهد پاداش روزه به او داده مىشود، بدون اینکه از اجر روزهدار اندکى کاسته شود» (احمد و ترمذى). و مىفرماید: «مَنْ فَطَّرَ صَائِمًا عَلَى طَعَامٍ، وَشَرَابٍ مِنْ حَلالٍ، صَلَّتْ عَلَيْهِ الْمَلائِكَةُ فِي سَاعَاتِ شَهْرِ رَمَضَانَ، وَصَلَّى جِبْرِيلُ ÷ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» (طبرانی). «هرکس روزهدارى را با طعام یا آب حلال افطار بدهد، فرشتگان در تمام ساعات رمضان براى او دعاى مغفرت مىکنند و جبرئیل در شب قدر براى او آمرزش مىطلبد». در حدیث (بخارى) آمده است: رسول اکرمصاز تمام مردم در جود و سخاوت جلوتر بود، و در ماه رمضان، موقعى که جبرائیل باوى دیدار داشت از تمام اوقات بیشتر سخاوت مىکرد.
۲- قیام اللیل (شب زنده دارى).
رسول اکرمصمىفرماید: «مَنْ صَامَ رَمَضانَ إِيْمَانًا وَ اِحْتِسَابًا غُفِرَلَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» (متفق علیه). «هرکس همراه با ایمان و بامید ثواب شبهاى رمضان را در عبادت سپرى کند، تمام گناهان گذشتهاش مورد مغفرت قرار خواهند گرفت». رسول اکرمصشبهاى رمضان را زنده نگاه مىداشت و در عشره آخر، افراد خانوادهاش را براى عبادت، بیدار مىکرد.
۳- تلاوت قرآن: رسول اکرمصدر ماه مبارک رمضان بکثرت قرآن را تلاوت مىکرد و جبرئیل در هر رمضان قرآن را با رسول اکرمصدَور مىکرد.
رسول اللّهصقرائت نماز را در ماه رمضان بسیار طولانى مىکرد، حضرت حذیفه که شبى با رسول خداصنماز خوانده است، مىگوید: رسول اللّهصدر نماز شب، سوره بقره، آل عمران و نساء را مىخواند، هرگاه به آیه تخویف مىرسید، توقف مىفرمود و از خداوند عافیت مىخواست، هنوز دو رکعت را تمام نکرده بود که بلال آمد و اذان فجر را گفت. رسول اکرمصمىفرماید: روزه و شب بیدارى روز قیامت براى بنده شفاعت مىکنند. روزه مىگوید: پروردگارا! من این بنده را از خوردن و نوشیدن در طول روز منع کردم، قیام و شب بیدارى مىگوید: پروردگارا! من او را از خواب در طول شب منع کردم، پروردگارا! شفاعت ما را در حق او بپذیر. (احمد و نسائى).
۴- اعتکاف: اعتکاف بمعنى نشستن و لازم گرفتن مسجد بقصد عبادت و تقرب الى اللّه است، بنابر روایت بخارى و مسلم رسول اکرمصهمواره در تمام زندگى ده روز آخر رمضان را در اعتکاف مىگذراند، و مىفرمود: «مسجد خانه هر انسان متقى است، هرکس مسجد را خانه خود قرار بدهد، خداوند تکفل نموده است که او را مشمول رحمت و رضامندى قرار داده و به بهشت وارد کند». (طبرانى و بزار).
۵- عمره کردن: عمره بمعنى زیارت خانه خدا بقصد طواف و سعى میان صفا و مروه، این عمل هر وقت موجب اجر است، ولى در رمضان از ویژگیهاى بسیار بر جستهاى برخوردار است. رسول اکرمصمىفرماید: «عُمْرَةٌ فِى رَمَضَانَ تَعْدِلُ حَجَّةً مَعِىْ» (متفق علیه). «عمره در رمضان معادل یک حج که با همراهى من (رسول اللّهص) انجام گرفته باشد، ثواب دارد»، و مىفرماید: «اَلْعُمْرَةُ إِلَى الْعُمْرَةِ كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا» (متفق علیه). «گناهان میان دو عمره بوسیله عمره بخشوده خواهند شد».