دلایل نقلى:
۱- در آیه ۱۶۶ سوره نساء، خدا و فرشتگانش در مورد بعثت حضرت محمدصگواهى دادهاند.
﴿لَّٰكِنِ ٱللَّهُ يَشۡهَدُ بِمَآ أَنزَلَ إِلَيۡكَۖ أَنزَلَهُۥ بِعِلۡمِهِۦۖ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَشۡهَدُونَ﴾[النساء: ۱۶۶].
«خدا، به آنچه که بر تو نازل شده (قرآن) گواهى مىدهد، این خداست که آن را با دانش خویش نازل کرده است، و فرشتگان (نیز) گواهى مىدهند، (و صحت نبوت تو را تصدیق مىکنند)».
۲- خداوند، در آیه ۱٧۰ سوره نساء درباره نبوت و رسالت جهانى و فراگیر ایشان و وجوب اطاعت و محبتوى و خاتمالنبین بودن آنحضرتصمىفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ قَدۡ جَآءَكُمُ ٱلرَّسُولُ بِٱلۡحَقِّ مِن رَّبِّكُمۡ فَ‍َٔامِنُواْ خَيۡرٗا لَّكُمۡ﴾[النساء: ۱٧۰].
«اى مردم! پیامبر (محمد)، از جانب خدا بسوى شما آمده و دین حق را برایتان آورده است، پس (به رسالت او) ایمان بیاورید (و فرصت را غنیمت بشمارید) این کار، به سود شماست».
در آیه ۱٩ سوره مائده مىفرماید:
﴿يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ قَدۡ جَآءَكُمۡ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمۡ كَثِيرٗا مِّمَّا كُنتُمۡ تُخۡفُونَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَعۡفُواْ عَن كَثِيرٖۚ قَدۡ جَآءَكُم مِّنَ ٱللَّهِ نُورٞ وَكِتَٰبٞ مُّبِينٞ ١٥﴾[المائدة: ۱٩].
«اى اهل کتاب! پیغمبر ما (محمد) بسوى شما آمده است و بدنبال انقطاع مدت زمانى که میان پیامبران بوده است، (حقایق را بار دیگر) بیان مىکند، تا اینکه (در روز رستاخیز) نگویند مژده دهنده و بیم دهندهاى (از پیغمبران) به سوى ما نیامده است (که فرمان خدا را به ما برساند، هم اینکه پیغمبر) مژده دهنده و بیم دهندهاى بسوى شما آمده است».
در آیه ۱۰٧ سوره انبیاء مىفرماید:
﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا رَحۡمَةٗ لِّلۡعَٰلَمِينَ ١٠٧﴾[الأنبیاء: ۱۰٧].
«(اى پیامبر!) ما تو را بعنوان رحمت، براى جهانیان فرستادهایم».
و در آیه ۲ سوره جمعه مىفرماید:
﴿هُوَ ٱلَّذِي بَعَثَ فِي ٱلۡأُمِّيِّۧنَ رَسُولٗا مِّنۡهُمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ ٢﴾[الجمعة: ۲].
«خدایى که از میان افراد بیسواد، پیامبرى مبعوث کرد و به سویشان گسیل داشت، تا آیات خدا را براى ایشان بخواند و آنانرا پاک بگرداند، او به ایشان کتاب (قرآن) و شریعت (خدا) را مىآموزد، (در حالى که) آنان پیش از آن تاریخ، واقعا در گمراهى آشکار بسر مىبردند».
در آیه ۲٩ سوره فتح، مىفرماید: ﴿مُّحَمَّدٞ رَّسُولُ ٱللَّهِ﴾[الفتح: ۲٩]. «محمد رسول خداست».
در آیه ۱ سوره فرقان، مىفرماید:
﴿تَبَارَكَ ٱلَّذِي نَزَّلَ ٱلۡفُرۡقَانَ عَلَىٰ عَبۡدِهِۦ لِيَكُونَ لِلۡعَٰلَمِينَ نَذِيرًا ١﴾[الفرقان: ۱].
«بسیار با برکت است آن خدایى که فرقان (جدا کننده حق از باطل) را بر بنده خود (محمد) نازل کرده است، تا اینکه جهانیان را (بدان) بیم دهد، (و آن را بگوش آنها برساند)».
در آیه ۴۰ سوره احزاب، مىفرماید:
﴿مَّا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٖ مِّن رِّجَالِكُمۡ وَلَٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّۧنَ﴾[الأحزاب: ۴۰].
«محمد پدر (نبى) هیچیک از مردان شما نبوده، بلکه فرستاده خدا و آخرین پیامبران است».
در آیه ۱ سوره قمر، مىفرماید:
﴿ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ ١﴾[القمر: ۱].
«قیامت فرا رسید و ماه دو نیم گردید».
و در آیه ۱ کوثر، مىفرماید:
﴿إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ ١﴾[الکوثر: ۱].
«همانا ما به تو کوثر دادهایم».
در آیه ۵ سوره والضحى، مىفرماید:
﴿وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ ٥﴾[الضحی: ۵].
«خداوند در آینده نزدیک به تو پیروزى و نعمت و قدرت) عطا خواهد کرد. و تو خشنود خواهى شد».
در آیه ٧٩ سوره اسراء، مىفرماید:
﴿عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا﴾[الإسراء: ٧٩].
«به زودى خداوند، تو را به مقام محمود (مکان بر جستهاى در دنیا و آخرت) مىرساند».
در آیه ۵٩ سوره نساء مىفرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ﴾[النساء: ۵٩].
«اى کسانى که ایمان آوردهاید! از خدا و پیامبر (محمد) اطاعت کنید».
در آیه ۲۴ سوره توبه، مىفرماید:
﴿قُلۡ إِن كَانَ ءَابَآؤُكُمۡ وَأَبۡنَآؤُكُمۡ وَإِخۡوَٰنُكُمۡ وَأَزۡوَٰجُكُمۡ وَعَشِيرَتُكُمۡ وَأَمۡوَٰلٌ ٱقۡتَرَفۡتُمُوهَا وَتِجَٰرَةٞ تَخۡشَوۡنَ كَسَادَهَا وَمَسَٰكِنُ تَرۡضَوۡنَهَآ أَحَبَّ إِلَيۡكُم مِّنَ ٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦ وَجِهَادٖ فِي سَبِيلِهِۦ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّىٰ يَأۡتِيَ ٱللَّهُ بِأَمۡرِهِۦ﴾[التوبة: ۲۴].
«(اى پیامبر!) بگو، اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و قوم و قبیله شما و اموالى که بدست آوردهاید و تجارتى که از بى رونقى آن مىترسید، و منازلى که مورد علاقه شماست، این‌ها در نظرتان از خدا و پیغمبرش و جهاد در راه او محبوب‌تر باشد، در انتظار باشید که خداوند کارش را مىکند (عذاب خودش را براى شما فرو مىفرستد)».
در آیه ۱۱۰ سوره آل عمران، مىفرماید:
﴿كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ﴾[آل‌عمران: ۱۱۰].
«شما (اى پیروان محمد) بهترین امتى هستید که براى هدایت مردم، آفریده شدهاید».
در آیه ۱۴۳ سوره بقره، مىفرماید:
﴿وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَٰكُمۡ أُمَّةٗ وَسَطٗا لِّتَكُونُواْ شُهَدَآءَ عَلَى ٱلنَّاسِ وَيَكُونَ ٱلرَّسُولُ عَلَيۡكُمۡ شَهِيدٗا﴾[البقرة: ۱۴۳].
«بى‌گمان شما را ملت میانه روى کردهایم (افراط و تفریط نمىکنید) تا شما گواه مردم باشید، و رسول خدا (محمد) گواه شما باشد».
در آیه ۳۱ سوره آل عمران، مىفرماید:
﴿قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۳۱].
«اى پیامبر! بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروى کنید، تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد».
۳- رسول اکرمصخود درباره نبوت خویش سخن گفته که او خاتم پیامبران است و رسالتش جهانى و فراگیر مىباشد و اطاعت از آنحضرتصضرورى است.
در بخارى و مسلم، مىفرماید: «أَنَا النَّبِىُّ لاَ كَذِبْ أَنَا ابْنُ عَبْدِ الْمُطَّلِبْ» «من پیامبر خدا هستم، این ادعا، دروغ نیست، و من فرزند عبدالمطلب هستم».
در حدیثى دیگر که بخارى و دیگران نقل کردهاند، مىفرماید: «إِنِّىْ عَبْدُاللّهِ وَخَاتَمُ النَّبِيِّيْنَ وَإنَّ آدمَ ...» «زمانى که آدم میان آب و گل قرار داشته، من رسول خدا، و خاتم پیامبران بودهام».
روایت دیگر که بخارى و مسلم، آن را نقل کردهاند، مىفرماید: مثال من در مقایسه با پیامبران گذشته، مانند این است که شخصى خانهاى زیبا ساخته باشد که تمام کارهاى ساختمانى آن به پایان رسیده باشد، و فقط جاى یک خشت خالى مانده باشد، مردم، اطراف آن دور بزنند و از دیدن آن وضعیت شگفت زده شوند و بگویند: چرا جاى این یک خشت خالى است؟ چرا این خشت سرجایش، گذاشته نشدهاست؟ من همان آخرین خشت ساختمان هستم که خاتم پیامبران نیز مىباشم.
در حدیثى دیگر که بخارى و دیگران نقل کردهاند، مىفرماید: «لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَالِدِهِ وَوَلَدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ» «سوگند به خدا! هیچکدام از شما حقیقتا مؤمن نخواهد شد تا من (پیامبر) نزد او محبوب‌تر از پدر، فرزند، و تمام مردم، نباشم» در حدیثى دیگر مىفرماید: «لَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ أبَى، قَالُوا: وَمَنْ أَبَى يا رَسُولَ اللّهِ؟ قالَ: مَنْ عَصانِىْ فَقَدْ أَبَى» «فقط شخص منکر، وارد بهشت نمىشود، پرسیدند، منکر چه کسى است؟ فرمود: کسى که از دستورات من سرپیچى کند، او منکر است».
در حدیثى دیگر مىفرماید: «إِنَّ الرِّسَالَةَ وَالنُّبُوَّةَ قَدِ انْقَطَعَتْ فَلاَ رَسُولَ بَعْدِى وَلاَ نَبِىَّ» «همانا رسالت و نبوت، منقطع شده است، بعد از من هیچ رسول یا پیامبر صاحب کتابى، نخواهد آمد».
در حدیثى که مسلم و ترمذى، آن را نقل کردهاند، مىفرماید: «فُضِّلْتُ عَلَى الأَنْبِيَاءِ بِسِتٍّ: أُعْطِيتُ جَوَامِعَ الْكَلِمِ، وَنُصِرْتُ بِالرُّعْبِ، وَأُحِلَّتْ لِىَ الْغَنَائِمُ، وَجُعِلَتْ لِىَ الأَرْضُ طَهُورًا وَمَسْجِدًا، وَأُرْسِلْتُ إِلَى الْخَلْقِ كَافَّةً، وَخُتِمَ بِىَ النَّبِيُّونَ» «حضرتصفرمودند: در شش امتیاز، بر سایر انبیاء برترى دارم، کلمات کوتاه و پر معنى بمن عطا شده است. با مرعوب شدن دشمنان، یارى شدهام، مال غنیمت برایم حلال شده است، زمین براى من مسجد و مایه طهارت مىباشد. رسالت من فراگیر و براى تمام مردم جهان است. و سلسله پیامبران بوسیله من به پایان رسیده است».
در حدیثى دیگر در بخارى مىفرماید: هرکس از من اطاعت کند، از خدا اطاعت کرده است، و هرکس از من نافرمانى کند، خدا را نافرمانى کرده است، و هرکس از حاکم من نافرمانى کند، از من نافرمانى کرده است.
در دارقطنى حدیثى که به لحاظ سند، حسن است، مىفرماید: تا من وارد بهشت نشوم، بهشت براى سایر پیامبران حرام است، و تا امت من وارد بهشت نشوند، بهشت براى سایر امتها نیز حرام مىباشد.
در حدیثى که ترمذى، ابن ماجه و احمد، نقل کردهاند، مىفرماید: روز قیامت، من پیشوا و خطیب پیامبران خواهم بود، شفاعت مىکنم و (براى این نعمتى که خدا به من ارزانى داشته) فخر و مباهاتى بر دیگران نخواهم کرد.
در حدیثى که مسلم روایت کرده، مىفرماید: روز قیامت، من سالار فرزندان آدم خواهم بود، و اولین کسى مىباشم که قبرش شکافته مىشود. همچنین اولین شفاعت کنندهاى خواهم بود که شفاعتش پذیرفته مىشود.
۴- تورات و انجیل، درباره رسالت و نبوت رسول اکرمصسخن گفتهاند و حضرت موسى و عیسى†هرکدام جدا گانه، بعثت آنحضرتصرا بمردم مژده دادهاند.
قرآن کریم در مقام حکایت و نقل قول از حضرت عیسى÷ در آیه ۶ سوره صف، مىفرماید:
﴿وَإِذۡ قَالَ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِنِّي رَسُولُ ٱللَّهِ إِلَيۡكُم مُّصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَمُبَشِّرَۢا بِرَسُولٖ يَأۡتِي مِنۢ بَعۡدِي ٱسۡمُهُۥٓ أَحۡمَدُ﴾[الصف: ۶].
«(خاطر نشان ساز، زمانى را که) عیسى پسر مریم گفت: اى بنىاسرائیل! من فرستاده خدا به سوى شمایم و توراتى را که پیش از من آمده است، تصدیق مىکنم و شما را به پیامبرى که بعد از من خواهد آمد و نام او احمد است، مژده مىدهم».
خداوند در آیه ۱۵٧ سوره اعراف مىفرماید:
﴿ٱلَّذِينَ يَتَّبِعُونَ ٱلرَّسُولَ ٱلنَّبِيَّ ٱلۡأُمِّيَّ ٱلَّذِي يَجِدُونَهُۥ مَكۡتُوبًا عِندَهُمۡ فِي ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَٱلۡإِنجِيلِ يَأۡمُرُهُم بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَىٰهُمۡ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيۡهِمُ ٱلۡخَبَٰٓئِثَ﴾[الأعراف: ۱۵٧].
«(رحمت خود را اختصاص مىدهیم به) کسانى که پیروى کنند از پیامبرى (که خواندن و نوشتن نمىداند) و ذکرش در تورات و انجیل آمده، او آنان را به کار نیک دستورمىدهد، و از کار زشت باز مىدارد، پاکیزهها را برایشان حلال مىکند و ناپاکی‌ها را براى آنها حرام مىسازد».
در تورات چنین آمده است: (خداوند به موسى گفت) در آینده نزدیک، پیامبرى مانند تو از میان برادران آنها، مبعوث خواهم کرد و سخنانم را بر زبان او جارى خواهم ساخت.
هرچه به او امر کنم، همان‌ها را خواهد گفت هرکس از سخنان او که در واقع سخنان من مىباشند، اطاعت نکند، از او انتقام خواهم گرفت.
این بشارت تورات، حکایت از صحت نبوت پیامبر اکرمصدارد که اطاعت از او را لازم و ضرورى مىداند، این بیانیه تورات، دلیل بسیار محکمى علیه یهود است، هرچند که آنان این بشارت را تاویل یا انکار کنند، این گفته تورات «اقم لهم نبيا» بدون تردید شاهد زنده و گویاى رسالت پیامبر اکرمصمىباشد، مخاطب، در این آیه تورات، حضرت موسى÷ است و چون حضرت موسى پیامبر و رسول خداست، هرکس که مانند او باشد، او نیز پیامبر و رسول خدا، خواهد بود.
این جمله تورات «من بين إخوتهم»به صراحت اشاره به پیامبر اکرمصدارد، و این آیه تورات «اجعل كلامى فى فيه»سواى پیامبر اکرمص، بر کسى دیگر قابل اطلاق نیست، زیرا اوست که کلام خدا را تلاوت و حفظ مىکند، و آن، قرآن کریم است، این گفته تورات «يكلمهم بكل شى»گواه این مدعاست، زیرا رسول اکرمصپیرامون غیب (حوادث گذشته و آینده) سخنانى فرمودهاند که هیچ پیامبر دیگر در مورد آنها سخن نگفته است.
در تورات چنین آمده است: اى پیامبر! همانا ما ترا بعنوان بشیر و نذیر «مژده دهنده و ترساننده» فرستادهایم، تو بنده و رسول من هستى، تو محافظ و مراقب بیسوادان و درس نخواندگانى، من تو را متوکل (کسى که به خدا اعتماد کند) نام نهادهام، تو خشین و تند خو نیستى و در بازارها سر و صدا راه نمىاندازى، بدى را با بدى پاسخ نمىدهى بلکه آن را مىبخشى و از آن در مىگذرى، تا زمانى که ملت گمراه را هدایت نکنى و آنها به یگانگى خدا شهادت ندهند، خداوند تو را از میان بر نمىدارد، و (نیز) خداوند بوسیله تو چشم‌هاى نابینا را روشن مىکند و گوشهاى کر را شنوا مىسازد و دلهاى بسته را باز مىکند.
و نیز در تورات آمده است: «هم أغارونى بغير اللّه واغضبونى بمعبوداتهم الباطلة وأنا أغيرهم بغير شعب وبشعب جاهل أغضبهم»«آنان بوسیله عبادت غیر خدا، احساسات مرا تحریک کردند و با معبودهاى باطل خود، مرا به خشم آوردند، من با غیرتترین آنها هستم و آنها را بوسیله گروهى نادان به خشم در مىآورم».
و بدون اینکه توده مردم پشت سر من باشند، بوسیله عدهاى جاهل مىتوانم آنهارا مورد خشم خود قرار دهم.
این جمله «وشعب جاهل» به صراحت، اشاره به توده مردم عرب دارد، زیرا آنها قبل از بعثت رسول اکرمصجاهل بودند، و یهودیان، آنها را بیسواد یا امى صدا مىزدند، همانطور که در تورات آمده است:
«فلا يزول القضيب من يهوذا والـمدبر من فخذه حتى يجىء الذى له الكل وإياه تنظر الأمم». آن فرد، چه کسى بود که امتها منتظر آمدنش بودند؟ باید گفت غیر از پیامبر اکرمصنمىتوانست کسى دیگر باشد، بویژه که یهودیان (بنا به اعتراف خود) بیش از دیگران منتظر آمدنش بودند، اما پس از بعثت رسول اکرمصیهودیان بعلت حسادتى که داشتند، به آنحضرتصایمان نیاوردند و از او اطاعت نکردند (زیرا رسول اکرمص) از قوم بنى اسرائیل نبود).
قرآن در آیه ۸٩ سوره بقره مىفرماید:
﴿وَكَانُواْ مِن قَبۡلُ يَسۡتَفۡتِحُونَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَلَمَّا جَآءَهُم مَّا عَرَفُواْ كَفَرُواْ بِهِۦۚ فَلَعۡنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ﴾[البقرة: ۸٩].
«یهودیان قبل از بعثت رسول اکرمص مىگفتند که خدا ما را با فرستادن آخرین پیامبر (محمد) یارى خواهد کرد، اما وقتى دیدند که او از میان بنى اسرائیل مبعوث نشد، کتابش را نپذیرفتند و منکر او شدند، لعنت خدا بر کافران باد».
در انجیل نیز بشارتهایى پیرامون بعثت رسول اکرمصآمده است.
۱- در همین روزها یوحناى معمدان نزد یهود آمد و درباره بعثت پیامبرى به مردم بشارت داد و گفت: توبه کنید، بى‌گمان ملکوت آسمان‌ها نزدیک شده است، جمله «قد اقترب ملكوت السماوات». اشاره به رسول اکرمصو نزدیک شدن بعثت اوست، زیرا ایشان آمد و براساس قوانین آسمانى، قضاوت کرد.
۲- انجیل در مثالى دیگر، چنین مىگوید: ملکوت آسمان‌ها شبیه یک دانه ارزن است که کسى آن را برداشته و در مزرعه خود کاشته باشد، این دانه، کوچک‌تر از تمام بذرهاست، اما وقتى که رشد کند، بصورت مزرعه و بوستان بزرگى در خواهد آمد، این عبارت انجیل را، عینا قرآن نقل کرده و فرموده است:
﴿وَمَثَلُهُمۡ فِي ٱلۡإِنجِيلِ كَزَرۡعٍ أَخۡرَجَ شَطَۡٔهُۥ فَ‍َٔازَرَهُۥ فَٱسۡتَغۡلَظَ فَٱسۡتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِۦ يُعۡجِبُ ٱلزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ ٱلۡكُفَّارَ﴾[الفتح: ۲٩].
«وصف حال آنها در انجیل آمده است، مثل حالشان مانند دانهاى است که چون نخست سر از خاک بر آرد، شاخهاى نازک وضعیف باشد، پس از آن، قوت یابد تا آنکه قوى گردد و بر ساقه خود، راست و محکم بایستید، که دهقانان از تماشاى آن حیران بمانند».
منظور از این مثال که در انجیل آمده، محمدصو یاران او هستند.
۳- انجیل در جاى دیگر، چنین مىگوید: «أنطلق لأنى إن لم أنطلق لمياتكم (البار قليط) فأما إن انطلقت أرسلته إليكم فإذا جاء ذاك يوبح العالم على خطيئة». «من باید (بار قلیط یعنى ستوده شده که مترادف با محمد و احمد است) بروم، اگر چنین نکنم، بارقلیط (محمد) نزد شما نمىآید، ولى اگر بروم او را مىفرستم، هرگاه او بیاید».
دنیا را در برابر خطاهایش مجازات خواهد کرد، آیا این جمله انجیل، بشارت روشنى درباره رسول اکرمصنیست؟
بارقلیط (فرو فرستاده شده) اگر محمد نباشد، پس چه کسى است؟ سواى محمد چه کسى دنیا را در برابر خطاهایش تنبیه کرده است؟!.
آرى! زمانى که مردم دنیا در دریاى متلاطم فتنه و فساد شناور بودند، محمدصبه پیامبرى مبعوث شد، در آن زمان، بتپرستى سراسر دنیا را فراگرفته و طناب‌هاى خیمه خویش را همه جا، محکم نصب کرده بود، و حتى در جوامع اهل کتاب هم ریشه دوانیده بود.
بنابراین، چه کسى غیر از محمدصپس از رفتن عیسى÷ به آسمان‌ها، مردم را به سوى خدا دعوت کرد؟