آداب پذیرفتن دعوت:
۱- در اجابت دعوت، بدون عذر رد نکند، عذر مانع از اجابت دعوت، مانند خوف ضرر نسبت به دین یا بدن است. در حدیث در این باره آمده است «من دعى فليجب» «هرکس دعوت شود باید اجابت کند»، (مسلم). و فرمود: «لو دعيت الى كراع شاة لاجبت، ولو اهدى الى ذراع لقبلت» «اگر براى سم گوسفندى دعوت شوم، مىپذیرم، اگر دست گوسفندى به من هدیه شود، آن را رد نمىکنم». (بخاری).
۲- در اجابت دعوت میان فقیر و غنى تبعیض قائل نشود، زیرا مسترد کردن دعوت فقراء و مساکین موجب دلشکستگى آنان مىگردد، و این حرکت نشانگر نوعى غرور و تکبر است و تکبر موجب ناخشنودى خداوند است. درباره اجابت دعوت فقرا نقل شده است، که حضرت حسین بن علىباز کنار عدهاى فقراء و مساکین رد شد، آنان مقدارى از تکه نانها روى زمین گذاشته مشغول خوردن آن‌ها بودند، ندا دادند، اى فرزند دختر رسول خدا بیا همراه ما ناهار بخور، حضرت امام حسین فرمود: آرى خداوند متکبران را دوست ندارد، از سوارى فرود آمد و همراه با آنان طعام خورد.
۳- در اجابت دعوت میان فاصله نزدیک و دور تبعیض قائل نشود. اگر دو نفر همزمان دعوت کردند، اول را پذیرفته و از دومى عذرخواهى کند.
۴- بخاطر روزه بودنش از حضور در دعوت خود دارى نکند بلکه حضور یابد، اگر میزبان از خوردن خوراک خوشحال مىشود افطار کند، زیرا خوشحال کردن مؤمن از جمله عبادات است و اگرنه براى آنان دعاى خیر کند، زیرا رسول اکرمصمىفرماید: هرگاه دعوت شدید، بپذیرید، اگر روزه هستید، دعاى مغفرت و برکت کنید واگر روزه نیستید، بخورید. و در حدیثى دیگر آمده است: «وَتَكَلَّفَ لَكَ أَخُوكَ وَتَقُولُ: إنِّى صَايِمٌ»؟! «برادرت براى تو زحمت کشیده است و تو مىگویى که من روزه دارم؟!».