دلایل نقلى:
۱- خداوند در آیه ۳۶ سوره نحل، از وجود پیامبران و بعثت و رسالت آنان سخن گفته و فرموده است:
﴿وَلَقَدۡ بَعَثۡنَا فِي كُلِّ أُمَّةٖ رَّسُولًا أَنِ ٱعۡبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجۡتَنِبُواْ ٱلطَّٰغُوتَ﴾[النحل: ۳۶].
«براى هر امتى، پیامبرى فرستادیم و به آنان گفتیم که خدا را بندگى کنند و از بندگى شیطان دورى گزینند».
و در آیه ٧۵ سوره حج مىفرماید:
﴿ٱللَّهُ يَصۡطَفِي مِنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ رُسُلٗا وَمِنَ ٱلنَّاسِۚ إِنَّ ٱللَّهَ سَمِيعُۢ بَصِيرٞ ٧٥﴾[الحج: ٧۵].
«خداوند از میان فرشتگان و انسان‌ها، رسولانى (مأمورانى) برمىگزیند و به‌سوى مردم مىفرستد. همانا خداوند شنوا و بینا است».
و در آیات ۱۶۳-۱۶۵ سوره نساء مىفرماید:
﴿إِنَّآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ كَمَآ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ نُوحٖ وَٱلنَّبِيِّۧنَ مِنۢ بَعۡدِهِۦۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَٰرُونَ وَسُلَيۡمَٰنَۚ وَءَاتَيۡنَا دَاوُۥدَ زَبُورٗا ١٦٣ وَرُسُلٗا قَدۡ قَصَصۡنَٰهُمۡ عَلَيۡكَ مِن قَبۡلُ وَرُسُلٗا لَّمۡ نَقۡصُصۡهُمۡ عَلَيۡكَۚ وَكَلَّمَ ٱللَّهُ مُوسَىٰ تَكۡلِيمٗا ١٦٤ رُّسُلٗا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى ٱللَّهِ حُجَّةُۢ بَعۡدَ ٱلرُّسُلِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمٗا ١٦٥﴾[النساء: ۱۶۳-۱۶۵].
«ما به تو (اى پیامبر: قرآن و شریعت را) وحى کردیم. همانگونه که پیش از تو به نوح و پیامبران بعد از وى، وحى کردیم و (همانگونه که) به ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و نوادگانش (که بعضى از آنها پیامبر بودند) و عیسى، ایوب، یونس، هارون و سلیمان وحى فرستادیم و به حضرت داوود صحیفه زبور را دادیم. این‌ها رسولانى هستند که شرح قصههاى آنها را در گذشته، براى تو بیان کردیم. و پیامبران دیگرى نیز وجود داشتند که حکایت آنها را بیان نکردیم».
(و شیوه وحى به موسى این بود که) خداوند حقیقتا (از پشت پرده بدون واسطه) با موسى سخن گفت. ما پیامبران را فرستادیم تا (مؤمنان را به ثواب بشارت دهند) و (کافران را به عقاب) بیم دهنده باشند. و بعد از آمدن پیامبران، حجت و دلیلى بر خدا براى مردمان باقى نماند (و نگویند که اگر پیامبرى به سوى ما مىفرستادى، ایمان مىآوردیم) و خدا چیره حکیم است (کارهایش از روى قدرت و حکمت انجام مىپذرد)».
در آیه ۲۵ سوره حدید مىفرماید: ﴿لَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا رُسُلَنَا بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَأَنزَلۡنَا مَعَهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمِيزَانَ لِيَقُومَ ٱلنَّاسُ بِٱلۡقِسۡطِ﴾[الأنبیاء: ۸۳].
«ما پیامبران خود را همراه با دلایل روشن (به میان مردم) فرستادیم و با آنان کتاب‌هاى (آسمانى و قوانین) و موازین (شناسایى حق و عدالت را) نازل کردیم تا مردم (مطابق آن) با عدالت رفتار کنند».
در آیه ۸۳ سوره انبیاء مىفرماید:
﴿وَأَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلضُّرُّ وَأَنتَ أَرۡحَمُ ٱلرَّٰحِمِينَ ٨٣﴾[الأنبیاء: ۸۳].
«(اى پیامبر!) ایوب را یاد کن. زمانى که (بیمارى او را از پاى در آورده بود و در آن وقت) پروردگار خود را به فریاد خواند (و عاجزانه گفت: پروردگارا!) بیمارى بمن روى آورده است (با ضرر جانى مواجهه شدهام) و تو مهربانتر از همه مهربانان هستى (به این بنده ضعیف رحم کن)».
در آیه ۲۰ فرقان مىفرماید: ﴿وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِ﴾[الفرقان: ۲۰].
«ما هیچیک از پیامبران را پیش از تو نفرستادیم مگر اینکه (همه آنان از جنس بشر بودند) غذا مىخوردند و در بازارها (براى تهیه نیازمندی‌هاى خود) راه مىرفتند».
در آیات ٧-۸ سوره احزاب مىفرماید:
﴿وَإِذۡ أَخَذۡنَا مِنَ ٱلنَّبِيِّۧنَ مِيثَٰقَهُمۡ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٖ وَإِبۡرَٰهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَى ٱبۡنِ مَرۡيَمَۖ وَأَخَذۡنَا مِنۡهُم مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا ٧ لِّيَسَۡٔلَ ٱلصَّٰدِقِينَ عَن صِدۡقِهِمۡۚ وَأَعَدَّ لِلۡكَٰفِرِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا ٨﴾[الأحزاب: ٧-۸].
«(بیاد آر) هنگامى را که از پیامبران پیمان گرفتیم و همچنین از تو و نوح و ابراهیم و موسى و عیسى پسر مریم، (آرى) از آنان پیمان محکم و استوارى گرفتیم (که در اداى مسئولیت تبلیغ رسالت، دعوت مردم به خداشناسى و یکتاپرستى، کوتاهى نکنند) (هدف این است که خداوند) از راستکردارى افراد راستگو پرسش کند و (پاداش آنان را بدهد) و خداوند عذاب دردناک براى کافران مهیا ساخته است».
۲- رسول اکرمصدرباره خود و سایر پیامبران، خبر داده‌است، حدیثى در بخارى و مسلم در این باره مىگوید: «مَا بَعَثَ اللَّهُ مِنْ نَبِىٍّ إِلاَّ أَنْذَرَ قَوْمَهُ الأَعْوَرَ الْكَذَّابَ، الْمَسِيْحَ الدَّجَّالَ» «خداوند، هیچ پیامبرى نفرستاده مگر اینکه آن پیامبر، قومش را از دجال (کژ چشم و دروغگو) برحذر داشته است».
حدیثى دیگر در صحیحین با تعبیرى متفاوت چنین مىفرماید: «لاَ تُخَيِّرُوا بَيْنَ الأَنْبِيَاءِ» «بین پیامبران تفاوتى قایل نباشید (یکى را از دیگرى برتر ندانید)».
رسول اکرمصدر پاسخ به سوال ابوذر درباره تعداد پیامبران خدا، فرمود: «مأة وعشرون ألفا والـمرسلون منهم ثلاثماة وثلاثة عشر» (ابن حبان فى صحیحه). آنحضرتصفرمودند: بنا به روایتى تعداد پیامبران ۱۲۰ هزار نفر است و پیامبرانى که صاحب کتاب (یعنى رسول) بودهاند، تعدادشان ۱۱۳ نفر مىباشد. حدیث دیگرى را بیهقى و احمد چنین روایت کردهاند: «وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ، لَوْ أَنَّ مُوسَى كَانَ حَيًّا مَا وَسِعَهُ إِلاَ أَنْ يَتَّبِعَنِى» «بخدا سوگند! اگر حضرت موسى زنده بود، چارهاى نداشت جز اینکه از من تبعیت کند». همچنین در مورد حضرت یونس فرمود: «ماكانَ لِعَبْدٍ أَنْ يَقُولَ إِنِّى خَيْرٌ مِنْ يُونُس بن مَتى» «هیچ بندهاى نمىتواند بگوید که من از یونس بن متى بهتر هستم».
علاوه بر این، رسول اکرمصار حوادث شب اسراء (معراج) و تجمع انبیاء در مسجد الأقصى و امامت نماز براى آنها، خبر داده است، همچنین از ملاقات خود با یحیى، عیسى، یوسف، ادریس، هارون، موسى و ابراهیم که در شب معراج و در آسمان‌ها صورت گرفته، سخن گفته است.
و نیز درباره حضرت داود÷ فرمودند: «وَإِنَّ نَبِيَّ اللَّهِ دَاوُد كَانَ يَأْكُلُ مِنْ عَمَلِ يَدِهِ» «پیامبر خدا داوود از دسترنج خود استفاده مىکرده است».
۳- میلیون‌ها انسان اعم از مسلمان و اهل کتاب و یهودى و نصارا، همه به وجود پیامبران خدا ایمان دارند، و رسالت آنها را مىپذیرند و به کمال و نبوغ آنها معترفند و یقین دارند که آنها برگزیدگان خدا هستند.