احکام سفر:
مسافر علاوه بر سه رکعت فرض مغرب، سایر نمازهاى فرض چهار رکعتى را دو رکعت بخواند، از زمان ترک کردن موطن و شهر خود نمازها را شکسته بخواند تا اینکه دوباره به خانهاش برگردد، مگر اینکه در جایى قصد ماندن چهار روز یا بیش از آن را داشته باشد تا اینکه بقصد مراجعت از محل سکونت خارج شود، تا (در فقه احناف این مدت ۱۵ روز مىباشد (مترجم)) نرسیده به موطن و شهر خود، نمازها را در مسیر راه شکسته بخواند.
خداوند در قرآن در این باره چنین مىفرماید: ﴿وَإِذَا ضَرَبۡتُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَلَيۡسَ عَلَيۡكُمۡ جُنَاحٌ أَن تَقۡصُرُواْ مِنَ ٱلصَّلَوٰةِ﴾[النساء ۱۰۱]. «وقتى که به مسافرت مىروید، مانعى ندارد اینکه نمازهاىتان را شکسته بخوانید». و حضرت انسس مىگوید: همراه با رسول اکرمصاز مدینه بسوى مکه مىرفتیم رسول اکرمصنمازهاى چهار رکعتى را دو رکعت مىخواند تا اینکه دوباره وارد مدینه شدیم. (نسائى، ترمذى).
۱- در مسافرت بجاى شستن پاها، مسافر مىتواند در حالتى که موزه پوشیده باشد آن‌ها را مسح کند، مدت مسح براى او سه شبانه روز است. از حضرت علىس در این باره منقول است، مىفرماید: رسول اکرمصمدت مسح موزه را براى مسافر سه شبانه روز و براى مقیم یک شبانه روز تعیین فرموده است.
۲- در صورت فقدان آب، مسافر مىتواند بجاى وضو تیمم کند هم چنین در صورتى که استفاده از آب برایش مشکل باشد یا استفاده از آب برایش مقدور نباشد مگر به قیمت گران، در قرآن در اینباره آمده است: ﴿أَوۡ جَآءَ أَحَدٞ مِّنكُم مِّنَ ٱلۡغَآئِطِ أَوۡ لَٰمَسۡتُمُ ٱلنِّسَآءَ فَلَمۡ تَجِدُواْ مَآءٗ فَتَيَمَّمُواْ صَعِيدٗا طَيِّبٗا فَٱمۡسَحُواْ بِوُجُوهِكُمۡ وَأَيۡدِيكُمۡ﴾[النساء: ۴۳]. «یا کسى از شما از جایگاه قضاى حاجت بیاید یا با زنان آمیزش کنید و آبى نیابید، آهنگ خاکى پاک کنید، آن گاه روى و دستانتان را مسح کنید».
۳- افطار روزه در مسافرت مباح مىگردد، خداوند مىفرماید: ﴿فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوۡ عَلَىٰ سَفَرٖ فَعِدَّةٞ مِّنۡ أَيَّامٍ أُخَرَ﴾[البقرة: ۱۸۴]. «هرکس از شما بیمار یا مسافر باشد، در عوض چند روز دیگر را روزه بگیرد».
۴- نماز نفل روى سوارى جایز مىگردد، به هر سمت و سویى که برود زیرا ابن عمربمىگوید: رسول اکرمصنمازهاى نفل را روى سوارى مىخواند، به هر سمت و سویى که مرکب او مىرفت. (متفق علیه).
۵- جمع کردن دو نماز: نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء در یک وقت، اگر شتابى در کار باشد. بصورت جمع تقدیم مثلا نماز عصر و ظهر را در وقت ظهر، و مغرب و عشاء را در وقت مغرب بخواند یا بصورت جمع تاخیر یعنى عصر و ظهر را در وقت عصر و مغرب و عشاء را در وقت عشاء بخواند، حدیث در این خصوص چنین آمده است: «خَرَجْنا مَعَ النَّبِىِّ جفِى غَزْوة تَبُوك، فكان يُصَلِّى الظُهْرَ والْعَصْرَ جَمْعًا وَالْمَغْرِبَ وَالعِشَاءَ جَمْعًا»(متفق علیه).
ترجمه: «حضرت معاذس مىگوید: همراه با رسول اکرمصبراى غزوه به تبوک رفتیم، رسول اکرمصنماز ظهر و عصر را در یک وقت و نماز مغرب و عشاء را در یک وقت جمع مىکرد».