حرف شنوى از دولت مردان مسلمان:
۱- انسان مسلمان معتقد به وجوب اطاعت از دولت مردان و حکام مسلمان است، بدلیل اینکه:
۱- در آیه ۵٩ سوره نساء آمده است:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡ﴾[النساء: ۵٩].
«اى مؤمنان از خداوند و رسولش و دولت مردانى که مسلمان هستند پیروى کنید».
۲- رسول اکرمصمىفرماید: «بشنوید و اطاعت کنید ولو اینکه امیر شما یک غلام حبشى که کلهاش باندازه دانه کشمش است، باشد».
در حدیثى دیگر آمده است: «هرکس از من پیروى کند از خداوند اطاعت کرده است و هرکس از امیر و حاکم من اطاعت کند، از من اطاعت کرده است، هرکس از امیر من نافرمانى کند از من نافرمانى کرده است».
البته انسان مسلمان پیروى از دولت مردان را در نافرمانى از خداوند و رسولصاو، جایز نمىداند، زیرا خشنود ساختن خداوند از خشنود ساختن دولت مردان مقدم است، خداوند مىفرماید: ﴿وَلَا يَعۡصِينَكَ فِي مَعۡرُوفٖ﴾[الـممتحنة: ۱۲]. «در هیچ کار نیکى تو را معصیت نکنند»، در حدیث آمده است: «إِنّما الطّاعَةُ فِى مَعرُوفٍ»، (بخارى). «همانا طاعت و پیروى در کارهاى نیک و معروف است»، در حدیثى دیگر آمده است: «لاَ طَاعَةَ لِمَخْلُوقٍ فِىْ مَعْصِيَةِ الخَالِق» «از هیچ مخلوقى در نافرمانى خداوند اطاعت نشود»، «وَلاَ طَاعَةَ فِى مَعْصِيَة اللّهِ» «طاعت در نافرمانى اللّه هیچگونه مجوزى ندارد». در روایتى دیگر مىفرماید: «مسلمان مادام که مامور به انجام گناه نشود از دولت مردان باید اطاعت کند، دوست داشته باشد یا دوست نداشته باشد اما در صورت مامور شدن به انجام گناه حرف شنوى از دولت مردان جایز نیست». (متفق علیه).
۳- انسان مسلمان بغاوت علیه حکام مسلمان و اعلام نافرمانى از آنان را حرام مىداند، زیرا بغاوت و اعلام مخالفت و شورانیدن مردم علیه دولت مردان ناجایز است. رسول اللّهصمىفرماید: «مَنْ كَرِهَ مِن أَمِيرِه شَيئًا فَلْيصْبِرْ فَإِنّهُ مَنْ خَرَجَ مِنَ السُّلْطانِ شِبْراً مَاتَ مَيْتَةً جَاهِلِيَّةً» «هرکس از حاکم و سلطان چیز ناپسندى را مشاهده کرد، باید صبر کند، هرکس به مقیاس یک وجب از اطاعت حاکم مسلمان بیرون رود به مرگ جاهلى خواهد مرد».
و مىفرماید: «مَنْ أَهَانَ السُّلْطانَ أهانَهُ اللّهُ» «هرکس موجب اهانت سلطان شود، خداوند او را اهانت مىکند». (ترمذى وقال: حسن).
۴- مسلمان باید براى حکام و دولت مردان مؤمن و مسلمان دعا کند، دعاى خیر و سلامتى، دعاى توفیق و دعاى نجات از بدىها و خطاها، زیرا صلاح امت در صلاح دولت مردان و فساد امت در فساد دولت مردان نهفته است، مسلمان باید حکام و دولت مردان را نصیحت کند، البته نصیحت در قالب حفظ احترام و ملاحظه مقام و رتبه ایشان.
پیامبر اسلامصمىفرماید: «الدّينُ النّصيحَةُ، قُلْنَا: لِمَنْ؟ قَالَ: ِللّهِ وَلِكَتَابِهِ ولِرُسُلِهِ وَلِأَئِمَةِ الْمُسلِمِيْنَ وَعَامَّتِهِمْ» «دین، یعنى خیر خواهى و نصیحت، پرسیدند: در مورد چه کسانى؟ فرمود: براى خداوند، براى کتاب خداوند و براى پیامبر او و براى دولت مردان و توده مردم». (مسلم).
۵- بر مسلمان واجب است که به حمایت از دولت مردان و دولت اسلامى جهاد کند، پشت سر آنان نماز خواند، ولو اینکه آنان فاسق و مرتکب حرام باشند، البته حرامى که در حد کفر نرسیده باشد، رسول اللّهصدر پاسخ به جواب شخصى که درباره پیروى از حکام سوال کرد، فرمود: «اسْمَعُوا وَأَطِيعُوا فَإِنَّمَا عَلَيْهِمْ مَا حُمِّلُوا وَعَلَيْكُمْ مَا حُمِّلْتُمْ» «بشنوید و اطاعت کنید، آنان (حکام) پاسخگوى مسئولیتهاى خود هستند و شما مسئول امورى هستید که به شما محول شده است».
حضرت عباده بن صامت مىگوید: به دست رسول اللّهصبیعت کردیم تا در هر شرایط از وى پیروى کنیم و به رسول اللّهصوعده دادهایم که با حکام و أولىالأمر اختلاف نکنیم، مگر زمانى که حکام دستور کفر صریح را داده باشند.