فصل دهم: آداب ضيافت و مهماندارى
شخص مسلمان اکرام و تعظیم مهمان را از واجبات مىداند و احترام لازم او را بجا مىآورد. زیرا رسول اکرمصمىفرماید: «هرکس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، مهمانش را اکرام کند، هرکس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، از مهمان پذیرایى خوب بعمل آورد. سوال شد، پذیرایى او چیست؟ فرمود: یک شب و یک روز است، و مهمانى تا سه روز است، و بیش از این صدقه است». (متفق علیه).
بنابراین مسلمان در ارتباط با مهمان و مهماندارى خود را ملزم به رعایت نکات زیر مىداند:
۱- براى ضیافت، افراد متقى و خداجو را دعوت مىکند نه فساق و فجار را، زیرا رسول اکرمصمىفرماید: «لاَ تُصَاحِبْ إِلاَّ مُؤْمِنًا وَلاَ يَأْكُلْ طَعَامَكَ إِلاَّ تَقِىٌّ» «تنها با اهل ایمان همراهى کن و خوراک تو را باید فقط افراد متقى و پرهیزگار بخورند». (احمد، ابوداود، ترمذى، ابن ماجه و حاکم).
۲- ضیافت و مهمانى به اغنیا و ثروتمندان اختصاص داده نشود، زیرا در حدیث آمده است. رسول اکرمصفرمود: «شَرُّ الطَّعَامِ طَعَامُ الْوَلِيمَةِ يُدْعَى لَهَا الأَغْنِيَاءُ، وَيُتْرَكُ الْفُقَرَاءُ» «بدترین خوراک دعوت ولیمه است که در آن ثروتمندان دعوت شده و فقرا و مساکین ترک داده شوند». (متفق علیه).
۳- انگیزه دعوت و ضیافتش فخر و مباهات و بالیدن نباشد، بلکه قصد تأسى و تبعیت از سنت رسول اکرمصو سایر پیامبران گذشته مانند، حضرت ابراهیم و غیره باشد. حضرت ابراهیم÷ به «أبى الضيفان» پدر مهمانان، شهرت داشت. شاد کردن مؤمنان و رایج کردن این امر خیر در میان برادران از دیگر انگیزههاى ضیافتاند.
۴- کسانى را که حاضر شدن براى آنان در جلسه ضیافت موجب نگرانى و ناراحتى است، دعوت نکند. تا مرتکب اذیت و آزار مؤمنى نشوند که این امر حرام است.