ماده اول: تعریف و تاریخ فرضیت روزه:
۱- تعریف روزه:
روزه در لغت بمعنى امساک (خوددارى) است و در اصطلاح شریعت، خود دارى از خوردن، نوشیدن و مجامعت و سایر شکنندههاى روزه به نیت عبادت، از طلوع فجر تا غروب آفتاب، است.
۲- تاریخ فرضیت روزه:
خداوند متعال روزه را بر امت محمدصمانند امتهاى گذشته فرض نموده است. این آیه دال بر فرض بودن روزه است، ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ ١٨٣﴾[البقرة: ۱۸۳]. «اى کسانى که ایمان آوردهاید، روزه بر شما فرض شده همانگونه که بر امتهاى گذشته نیز فرض بوده است، تا شما به تقوى راه پیدا کنید».
این آیه در روز دوشنبه، ماه شعبان، سال دوم هجرى نازل شده است.