روش زندگی مسلمان

۱- مشروع بودن وضو:

مشروعیت وضو از کتاب اللّه و سنت رسول اللّه ثابت است. خداوند مى‏فرماید: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا قُمۡتُمۡ إِلَى ٱلصَّلَوٰةِ فَٱغۡسِلُواْ وُجُوهَكُمۡ وَأَيۡدِيَكُمۡ إِلَى ٱلۡمَرَافِقِ وَٱمۡسَحُواْ بِرُءُوسِكُمۡ وَأَرۡجُلَكُمۡ إِلَى ٱلۡكَعۡبَيۡنِۚ وَإِن كُنتُمۡ جُنُبٗا فَٱطَّهَّرُواْۚ﴾[المائدة: ۶]. «اى مؤمنان هرگاه به قصد نماز برخواستید، چهره‏ها و دست‏هاى‏تان را تا آرنج بشوئید. سرتان را مسح کنید و پاهاى (قدمین) تان را تا کعبین (شتالنگ) بشوئید». و در حدیث آمده است: «لا تُقْبَلُ صلوةُ أحدكم إذا أحْدَثَ حَتَّى يَتَوَضَّأَ» «نمازتان بعد از اینکه بى‏وضو شدید تا وضو نگیرید پذیرفته نیست». (بخاری).