دلایل عقلى:
۱- خداوند توانایى دوباره زنده کردن انسان‌ها را در روز قیامت به نحو شایستهاى داراست. زیرا کسى که بار اول بدون هیچگونه الگویى انسان را آفریده است، نه تنها توانایى دوباره زنده کردن آن را دارد، بلکه این کار برایش از خلق اولیه آن بمراتب آسان‌تر است.
۲- در داشتن اعتقاد به معاد و حساب و کتاب روز قیامت، هیچ مشکل عقلى وجود ندارد. زیرا عقل انسان، فقط برخى از پدیدهها مانند اجتماع ضدین یا نقیضین را محال مىداند. در حالى که اعتقاد به معاد و محاسبه اعمال، به دور از اجتماع ضدین و التقاى نقیضین مىباشد.
۳- حکمت آشکار الهى در مورد دخل تصرف در مخلوقاتش در تمام عرصههاى زندگى، نداشتن عقیده به زندگى بعد از مرگ را محال مىداند. زیرا حکمت الهى، جهت برقرارى عدل، اقتضا مىکند که پس از مرگ، باید حیاتى دیگر وجود داشته باشد تا در پرتوى آن، انسان نتایج اعمال خوب و بد خود را ببیند.
۴- وجود زندگى دنیا و سعادت و شقاوت‌هاى آن، دلیل گویایى بر وجود و حقانیت زندگى دیگرى است که در آن خیر و عدل و کمال و سعادت باشد. زیرا سعادت و شقاوت زندگى دنیا، نمونه بسیار کوچکى از سعادت و شقاوت زندگى آخرت است. و تفاوت آن با دنیاى آخرت، مانند تفاوت نقشه ساختمان، با یک ساختمان بسیار زیبا و مجلل که ساخته شده است، مىباشد.