مختصر فقه از کتاب و سنت

۱- تکبیرات انتقال از رکنی به رکنی دیگر و گفتن (سمع الله لمن حمده ربنا ولك الحمد)

از ابوهریره روایت است: (ان رسول الله جإذا قام إلی الصلاة یكبر حین یقوم، ثم یكبر حین یركع، ثم یقول: سمع الله لـمن حمده، حین یرفع صلبه من الركعة، ثم یقولو هوقائم: ربنا لك الحمد، ثم یكبر حین یهوی، ثم یكبر حین یرفع رأسه، تم یكبر حین یسجد، ثم یكبر حین یرفع رأسه، ثم یفعل ذلك في الصلاة كلها حتی یقضیها، ویكبر حین یقوم من الثنتین بعد الجلوس) [۲۹۶]. «پیامبر جوقتی که می‌خواست نماز بخواند، هنگامی که می‌ایستاد می‌فرمود: الله اکبر، سپس وقتی به رکوع می‌رفت، الله أکبر می‌گفت و هنگام بلند شدن از رکوع می‌فرمود: سمع الله لـمن حمدهو وقتی راست می‌ایستاد می‌فرمود: ربنا لك الحمد. سپس وقتی برای سجده فرود می‌آمد می‌فرمود الله اکبر، و وقتی سرش را از سجده بلند می‌کرد و می‌فرمود الله اکبر و وقتی به سجده می‌رفت می‌فرمود: الله اکبر و وقتی سرش را بلند می‌کرد و می‌فرمود الله اکبر سپس این کار را تا پایان نمازش انجام می‌داد و پس از تشهد اول، هنگام بلند شدن به رکعت سوم الله اکبر می‌گفت. پیامبر جدر حدیثی دیگر فرموده است: (صلوا كما رأیتمونی أصلی) [۲۹۷]«نماز بخوانید همانطور که مرا دیدید نماز می‌خوانم».

و به کسی که نمازش را بد خوانده بود دستور داد که در بین ارکان نماز الله اکبر بگوید و فرمود: (إنه لاتتم صلاة لأحد من الناس حتی یتوضا فیضع الوضوء - یعنی مواضعه - ثم یكبر ویحمد الله ﻷویثنی علیه، ویقرأ بما شاء من القرآن ثم یقول: الله اكبر، ثم یسجد حتی تطمئن مفاصله، ثم یقول: الله أكبر، ویرفع رأسه حتی یستوی قاعدا، ثم یقول: الله أكبر، ثم یسجد حتی تطمئن مفاصله.. ثم یرفع رأسه فیكبر، فإذا فعل ذلك فقد تمت صلاته) [۲۹۸]«نماز هیچ یک از مردم کامل نمی‌شود مگر اینکه به خوبی وضو بگیرد (یعنی به خوبی اعضای وضویش را بشوید) سپس الله اکبر بگوید و حمد و ثنای خدا را به جای آورد و هر اندازه که خواست قرآن بخواند، سپس الله أکبر گفته، به رکوع رود بطوریکه مفاصلش آرام گیرند، سپس سمع الله لمن حمده بگوید بطوریکه راست بایستد، سپس الله أکبر گفته و به سجده برود بطوریکه مفاصلش آرام گیرند، سپس الله أکبر بگوید و سرش را (از سجده) بلند کند بطوریکه راست بنشیند سپس الله أکبر بگوید و (دوباره) سجده کند بطوریکه مفاصلش آرام گیرند سپس سرش را بلند کند و الله أکبر بگوید و وقتی که این کارها را انجام داد نمازش کامل شده است».

[۲۹۶] متفق علیه: خ (۲۸۹/۲۷۲/۲)، م (۳۹۲-۲۸-/۲۹۳/۱)، نس (۲۳۳/۲). [۲۹۷] صحیح: [الإرواء ۲۶۲]، خ (۶۳۱/۱۱۱/۲). [۲۹۸] صحیح: [ص. د ۷۶۳]، د (۸۴۲/۹۹ و ۱۰۰/۳).