مختصر فقه از کتاب و سنت

تعریف عتق [۱۵۳۷]

عتق - با کسره عین - یعنی رفع مالکیت.

أزهری گوید: عتق از (عتق الفرس) یعنی اسب سبقت گرفت، و (عتق الفرخ) جوجه پرواز کرد، گرفته شده است؛ این واژه را به این دلیل برای برده به کار برده‌اند که او به وسیله عتق نجات پیدا می‌کند، و به هر جا که بخواهد می‌رود.

[۱۵۳۷] فتح الباری (۱۴۶/۵).