مختصر فقه از کتاب و سنت

زنا حرام و از بزرگترین گناهان کبیره است

خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَلَا تَقۡرَبُواْ ٱلزِّنَىٰٓۖ إِنَّهُۥ كَانَ فَٰحِشَةٗ وَسَآءَ سَبِيلٗا٣٢﴾[الإسراء: ۳۲].

«و (با انجام مراحل و انگیزه‌های زنا) به زنا نزدیک نشوید که زنا گناه بسیار زشت و راه و روشی بد است».

از عبدالله بن مسعود سروایت است: از پیامبر جسؤال کردم کدامین گناه بزرگتر است؟ فرمود: (أن تجعل لله ندا وهو خلقك) «اینکه برای خدا شریک قرار دهی در حالی که او تو را آفریده است» گفتم: بعد از آن چی؟ فرمود: (أن تقتل ولدك مخافة أن یطعم معك) «فرزندت را از ترس اینکه با تو غذا بخورد بکشی» گفتم بعد از آن چی؟ فرمود: (أن تزنی بحلیلة جارك) [۱۳۶۷]«با زن همسایه‌ات زنا کنی».

خداوند متعال می‌فرماید:

﴿وَٱلَّذِينَ لَا يَدۡعُونَ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ وَلَا يَقۡتُلُونَ ٱلنَّفۡسَ ٱلَّتِي حَرَّمَ ٱللَّهُ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَا يَزۡنُونَۚ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ يَلۡقَ أَثَامٗا٦٨ يُضَٰعَفۡ لَهُ ٱلۡعَذَابُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَيَخۡلُدۡ فِيهِۦ مُهَانًا٦٩ إِلَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلٗا صَٰلِحٗا فَأُوْلَٰٓئِكَ يُبَدِّلُ ٱللَّهُ سَيِّ‍َٔاتِهِمۡ حَسَنَٰتٖ﴾[الفرقان: ۶۸-۷۰].

«و کسانی که با خدا معبو دیگری را به فریاد نمی‌خوانند وعبادت نمی‌کنند و انسانی که الله خونش را حرام کرده به قتل نمی‌رسانند مگر به حق و زنا نمی‌کنند، چرا که هر کس این (کارهای ناشایست) را انجام دهد،کیفر آنرا می‌بیند و در روز قیامت عذابش مضاعف می‌شود و برای ابد در جهنم به ذلیلی می‌ماند مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد که خداوند بدیها و گناهان ایشان را به خوبی‌ها ونیکی‌ها تبدیل می‌کند».

در حدیث طولانی‌ای که سمره بن جندب درباره رؤیای پیامبر جروایت کرده آمده که پیامبر جفرمود: (فانطلقنا فأتینا علی مثل التنور، قال: وأحسب أنه كان یقول: فإذا فیه لغط وأصوات، قال: فاطلعنا فیه، فإذا رجال ونساء عراة، وإذا هم یأتیهم لـهب ن أسفل منهم، فإذا أتاهم ذلك اللهب ضوضوا، قال: قلت لهما: ما هؤلاء، قالا: وأما الرجالو النساء العراة الذین في مثل التنور فهم الزناة والزوانی) [۱۳۶۸]«رفتیم تا به (چاهی) مانند تنور رسیدیم، (راوی) گوید: گمان می‌کنم پیامبر جفرمود: که از آن سروصداهایی به گوش می‌رسید، فرمود به آن نگاه کردیم، زنان و مردان عریانی را دیدیم که شعله‌های آتش از زیر آنها بلند می‌شد و وقتی که به آنها می‌رسید، داد و فریاد می‌زدند. پیامبر به آندو (فرشته همراه) گفت: اینان چه کسانی هستند؟ جواب دادند: مردان و زنان عریانی که در چاه تنور مانند بودند، زنان و مردان زناکار هستند».

از ابن عباس بروایت است که پیامبر جفرمود: (لایزنی العبد حین یزنی وهو مؤمن، ولایسرق حین یسرق وهو مؤمن، ولایشرب حین یشرب وهو مؤمن، ولایقتل وهو مؤمن، قال عكرمة: قلت لابن عباس، كیف ینزع الإیمان منه؟ قال هكذا - وشبك بین أصابعه ثم أخرجها - فإن تاب عاد إلیه هكذا - وشبك بین أصابعه) [۱۳۶۹]«بنده زناکار در حال زنا مؤمن نیست و دزد در حال دزدی مؤمن نیست و شرابخوار در حال نوشیدن شراب مؤمن نیست و (قاتل) در حال قتل مؤمن نیست. عکرمه گوید: به ابن عباس گفتم: چگونه ایمان از او سلب می‌شود؟ گفت: اینطور: - وانگشتانش رادر هم فروکرد، سپس آنها را درآورد وگفت: اگر توبه کرد، ایمان اینطور به او برمی‌گردد - وانگشتانش را در هم فرو برد-».

[۱۳۶۷] متفق علیه: خ (۶۸۱۱/۱۱۴/۱۲)ف م (۸۶/۹۰/۱)، د (۲۲۹۳/۴۲۲/۶)، ت (۳۲۳۲/۱۷/۵). [۱۳۶۸] صحیح: [ص. ج ۳۴۶۲]، خ (۷۰۴۷/۴۳۸/۱۲). [۱۳۶۹] صحیح: [ص. ج ۷۷۰۸]، خ (۶۸۰۹/۱۱۴/۱۲)، نس (۶۳/۸) در روایت نسائی قسمت موقوف حدیث نیامده است.