نهی از اصرار بر سوگند
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَلَا تَجۡعَلُواْ ٱللَّهَ عُرۡضَةٗ لِّأَيۡمَٰنِكُمۡ أَن تَبَرُّواْ وَتَتَّقُواْ وَتُصۡلِحُواْ بَيۡنَ ٱلنَّاسِۚ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٞ٢٢٤﴾[البقرة: ۲۲۴].
«و خداوند را آماج سوگندهای خویش نکنید تا اینکه نیکوکار و پرهیزگار شوید و بتوانید میان مردم به اصلاح بپردازید و خداوند شنوا و دانا است».
ابن عباس می‌گوید: (لاتجعلن عرضة لیمینك أن لاتصنع الخیر، ولكن كفر عن یمینك واصنع الخیر) [۱۲۷۶]«سوگندت را مانعی برای انجام کار خیر قرار نده، بلکه کفاره سوگندت را ادا کن و کار خیر انجام بده».
از ابوهریره روایت است که پیامبر جفرمود: (والله لأن یلج أحدكم بیمینه في أهله آثم له عندالله من أن یعطی كفارته التی فرض الله) [۱۲۷۷]«به خدا قسم اگر کسی از شما در خانواده‌اش بر سوگندش پافشاری کند، نزد خدا گناهش بیشتر است از اینکه (سوگندش را بشکند) کفاره‌ای راکه خداوند فرض کرده بدهد».
[۱۲۷۶] قبلاً بیان شد. [۱۲۷۷] متفق علیه: خ (۲۶۲۵/۵۱۷/۱۱)، م (۱۶۵۵/۱۲۷۶/۳).