حدود، کفاره گناهان هستند
از عباده بن صامت سروایت است: در مجلسی با پیامبر جبودیم، فرمود: (بایعونی علی أن لاتشركوا بالله شیئا ولاتسرقوا ولاتزنوا) «با من بیعت کنید بر اینکه هیچ کسی و هیچ چیزی را شریک خدا قرار ندهید و سرقت و زنا نکنید» سپس تمام آیه (مربوط به بیعت زنان را) تلاوت کرد وگفت: (فمن وفی منكم فأجره علی الله، ومن أصاب من ذلك شئا فعوقب به فو كفارته، ومن أصاب من ذلك شیئا فستره الله علیه فهو إلی الله، إن شاء غفرله وإن شاء عاقبه) [۱۳۶۳]«هر کس به این بیعت وفا کرد پاداشش نزد خداوند است و هر کس مرتکب یکی از این گناهان شد و کیفر آن را دید، (اجرای حد) کفاره آن است، و هر کس گناهی انجام داد و خداوند گناه اورا پوشاند، حکم آن به خدا برمی‌گردد اگر بخواهد او را عفو کند و اگر بخواهد عذابش دهد».
[۱۳۶۳] متفق علیه: خ (۱۸/۶۴/۱)، م (۱۷۰۹/۱۳۳۳/۳)، نس (۱۴۸/۷).