مختصر فقه از کتاب و سنت

۵- بعضی از نزدیکان میت باید فورا اقدام به پرداخت دیون میت از داراییهایش نمایند اگرچه قرض تمام مالش را فرا گیرد

از جابر بن عبدالله روایت است: (مات رجل، فغسلناه وكفناه وحنطناه، ووضعناه لرسول الله جحیث توضع الجنائز، عند مقام جبرئیل ثم آذنا رسول الله جبالصلاة علیه فجاء معنا خطی، ثم قال: لعل علی صاحبكم دینا، قالوا: نعم دیناران، فتخلف، فقال له رجل منا یقال له أبو قتادة: یا رسول الله هما علی فجعل رسول الله جیقول: هما علیك وفی مالك والمیت منهما بری، فقال نعم فصلی علیه، فجعل رسول الله جإذا لقی أبا قتادة یقول: ما صنعت الدیناران؟ حتی كان آخر ذلك قال: قد قضیتهما یا رسول الله، قال: الآن حین بردت علیه جلده) [۶۲۱]. «مردی فوت کرد، او را غسل داده و کفن کردیم و بوی خوش به او زدیم و آنرا برای پیامبر جدر محل مخصوص جنازه نزد مقام جبرئیل قرار دادیم. پیامبر جرا برای خواندن نماز خبر کردیم چند قدمی با ما آمد، سپس فرمود: شاید دوست شما دینی بر گردن داشته باشد، گفتند: بله، دو دینار بدهکار است، پیامبر جبرگشت، مردی از ما که به او ابوقتاده گفته می‌شد به او گفت: ای رسول خدا! پرداخت آن دو دینار بر عهده من، پیامبر جچند مرتبه فرمود: آیا آن دو دینار بر عهده توست و از مال تو پرداخت می‌شود و میت از آن بری است؟ گفت بله، سپس بر او نماز خواند، بعد از آن پیامبر جهر وقت ابوقتاده را می‌دید، می‌فرمود: با آن دو دینار چه کردی؟ بعد از مدتی (ابوقتاده) گفت: ای رسول خدا آنها را پرداخت کردم، پیامبر جفرمود: الان عذاب از او برداشته شد».

[۶۲۱] صحیح: [الجنائز ۱۶]، کم (۵۸/۲)، هق ۷۴/۶).