۳- بر نمازگزار واجب است که در وقت نماز خواندن، ستره‌ای در جلوی سجده‌گاهش قرار دهد تا مانع عبور دیگران از جلو نمازگزار و مانع نگاه کردن او به آن سوی ستره شود
از سهل بن ابی حثمه روایت است که پیامبر جفرمود:
(إذا صلی أحدكم فلیصل إلی سترة، ولیدن منها، لایقطع الشیطان علیه صلاته) [۳۰۱].
«هرگاه یکی از شما خواست نماز بخواند، رو به ستره نماز بخواند و به آن نزدیک شود تا شیطان نمازش را قطع نکند».
از ابن عمر روایت است که پیامبر خدا جفرمود: (لاتصل إلا إلی سترة، ولاتدع أحدا یمر بین یدیك، فإن أبی فلتقاتله، فإن معه القرین) [۳۰۲]«نماز نخوان مگر رو به ستره و به کسی اجازه نده که از جلوی نماز شما عبور کند و اگر اصرار بر عبور (از جلو نمازت) کرد با او بجنگ چون شیطان با اوست».
ستره، با دیوار یا ستون یا عصایی که در زمین فرو برده شده و یا وسیله‌ی سواری (مانند شتر را) اگر در مقابل خود قرار دهد و نماز بخواند تحقق پیدا می‌کند، و کمترین اندازه ستره شرعی به اندازه پشتی پالان شتر است(*).
به دلیل حدیث موسی بن طلحه که از پدرش روایت کرده: پیامبر جفرمود:
(إذا وضع أحدكم بین یدیه مثل مؤخرة الرحل فلیصل، ولایبال من مر وراء ذلك) [۳۰۳]«هرگاه یکی از شما چیزی به اندازه پشتی پالان شتر را روبروی خود قرار دهد نمازش را بخواند و کسی که از آنسوی آن عبور می‌کند توجه نکند».
[۳۰۱] صحیح [ص. نس ۷۲۲]، کم (۲۵۱/۱)، این لفظ مستدرک حاکم است، د (۶۸۱/۳۸۸/۲)، نس (۶۲/۲)، ابوداود و نسائی این حدیث را با لفظ «إذا صلی أحدکم إلی سترة...» روایت کرده‌اند. [۳۰۲]) صحیح: [صفة الصلاة ۶۲]، خز (۸۰۰/۹/۲). *- پشتی پالان شتر به اندازه یک ذراع می‌باشد یعنی ارتفاع ستره باید از یک ذراع کمتر نباشد «مترجم». [۳۰۳] صحیح: [مختصر م ۳۳۹]، م (۴۴۹/۳۵۸/۱)، ت (۳۳۴/۲۱۰/۱)، د (۶۷۱/۳۸۰/۲) بنحوه.