۱ و ۲- ادرار و مدفوع انسان
دلیل نجس بودن مدفوع حدیث ابوهریره است که پیامبر جفرمود: (إذا وطی أحدكم بنعله الأذی فإن التراب له طهور) [۱۳]«هرگاه یکی از شما با کفشش روی ناپاکی رفت خاک برای (کفش) او پاک‌کننده است».
«الأذی»: هر چیزی که باعث أذیت شود مانند نجاست و أشغال و سنگ و خارک و غیره [۱۴]. و منظور از «أذی» در حدیث همچنانکه واضح است نجاست است.
و اما دلیل نجس بودن ادرار حدیث أنس است که گفت: (أن أعرابیا بال في الـمسجد فقام إلیه بعض القوم، فقال رسول الله ج: دعوه ولاتزرموه، قال: فلما فرغ دعا بدلو من ماء فصبه علیه) [۱۵]«یک نفر اعرابی (صحرانشین) در مسجد ادرار کرد بعضی از مردم به‌سوی او بلند شدند (تا او را منع کنند). پیامبر جفرمود: او را به حال خود رها کنید وباعث حبس ادرارش نشوید. انس گفت: وقتی تمام شد (پیامبر) سطلی آب درخواست کرد و آن را بر محل ادرار ریخت».
[۱۳] صحیح [ص. د ۸۳۴]، د (۳۸۱/۴۷/۲). [۱۴] عون المعبود (۴۴/۲). [۱۵] متفق علیه: م (۲۸۴/۲۳۶/۱)، و اللفظ له، خ (۶۰۲۵/۴۴۹/۱۰).