مختصر فقه از کتاب و سنت

پوشاندن عیب مؤمن مستحب است

از ابوهریره روایت است: پیامبر جفرمود: (من ستر مسلما ستره الله في الدنیا والآخرة) [۱۳۶۱]هر کس عیب مسلمانی را بپوشاند، خدا عیب او را در دنیا و آخرت می‌پوشاند».

و نیز مستحب است که بنده عیب خودش را بپوشاند؛ به دلیل فرموده پیامبر ج: (كل أمتی معافی إلا الـمجاهرین، وإن من الـمجاهرة أن یعمل الرجل باللیل عملا، ثم یصبح وقد ستره الله علیه، فیقول: یا فلان عملت البارحة كذا وكذا وقد بات یستره ربه ویصبح یكشف سترالله علیه) [۱۳۶۲]«تمام امتم موردعفو قرار می‌گیرند مگر کسانی که (گناهی انجام می‌دهند و آنرا) آشکار می‌کنند، و از جمله آشکار کردن گناه این است که کسی، شب گناهی را انجام دهد و تا صبح خدا گناهش را پوشیده دارد اما او در روز بگوید: فلانی: دیشب فلان گناه و فلان گناه را انجام داده‌ام، در حالی که پروردگارش آن را پوشانه، ولی او پوششی را که خدا بر عیب او قرار داده بر می‌دارد (گناهش را آشکار می‌کند)».

[۱۳۶۱] صحیح: [مختصر م ۱۸۸۸]، م (۲۶۹۹/۲۰۷۴/۴)، ت (۱۴۴۹/۵۳۹/۲)، جه (۲۲۵/۸۲/۱)، د (۴۹۲۵/۲۸۹/۱۳). [۱۳۶۲] متفق علیه: خ (۶۰۶۹/۴۸۶/۱۰)، م (۲۹۹۰/۲۲۹۱/۴).