مختصر فقه از کتاب و سنت

روش خواندن نماز میت

در نماز میت چهار یا پنج الی نُه تکبیر گفته می‌شود. پیامبر جهر بار به یکی از اینها عمل می‌کرد. دلیل چهار تکبیر حدیث ابوهریره است: (أن رسول الله جنعی النجاشی في الیوم الذي مات فیه فخرج إلی الـمصلی فصف بهم وكبر أربعا) [۶۶۰]«روزی که نجاشی فوت کرد، پیامبر جخبر مرگ او را به مردم اعلام کرد و به طرف مصلی خارج شد و مردم را صف کرد و چهار تکبیر گفت».

و دلیل پنج تکبیر حدیث عبدالرحمن بن ابی لیلی است: (كان زید بن أرقم یكبر علی جنائزنا أربعا، وإنه كبر علی جنازة خمسا، فسألته، فقال: كان رسول الله جیكبرها) [۶۶۱]«زیئد بن أرقم بر جنازه‌های ما چهار تکبیر می‌گفت، و بر جنازه‌ای پنج تکبیر گفت، از او (علت را) پرسیدم، گفت پیامبر جپنج تکبیر می‌گفت».

و درباره شش و هفت تکبیر، بعضی آثار موقوف آمده است که در حکم مرفوع‌اند، چون بعضی از بزرگان صحابه آن را در حضور دیگر صحابه انجام داده‌اند بدون اینکه کسی به آنها اعتراض کند:

از عبدالله بن معقل روایت است: (أن علی بن أبی طالب صلی علی سهل بن حنیف، فكبر علیه ستا، ثم التفت إلینا فقال: إنه بدری) [۶۶۲]«علی بن ابی طالب بر سهل بن حنیف نماز خواند و شش تکبیر گفت، سپس رو به ما کرد و گفت او بدری است».

از موسی بن عبدالله بن یزید روایت است: (أن علیا صلی علی أبی قتادة فكبر علیه سبعا، وكان بدریا) [۶۶۳]«علی بر ابوقتاده نماز خواند و هفت تکبیر گفت، ابوقتاده بدری بود».

از عبد خیر روایت است: (كان علی س یكبر علی أهل بدر ستا، وعلی أصحاب النبي جخمسا، وعلی سائر الناس أربعا) [۶۶۴]«علی سبر اهل بدر شش تکبیر و بر (دیگر) اصحاب پیامبر جپنج تکبیر و بر سایر مردم چهار تکبیر می‌گفت».

و دلیل نه تکبیر حدیثی است که عبدالله بن زبیر روایت کرده که: (أن النبي جصلی علی حمزة فكبر علیه تسع تكبیرات...) [۶۶۵]«پیامبر جبر حمزه نماز خواند و نه تکبیر گفت».

[۶۶۰] تخریج در ص (۲۲۶). [۶۶۱] صحیح: [ص. جه ۱۲۲۲]، م (۹۵۷/۶۵۹/۲)، د (۳۱۸۱/۴۹۴/۸)، ت (۱۰۲۸/۲۴۴/۲)، جه (۱۵۰۵/۴۸۲/۱)، نس )۷۲/۴). [۶۶۲] سند آن صحیح است: [الجنائز ۱۱۳]، کم (۴۰۹/۳)، هق (۳۶/۴). [۶۶۳] سند آن صحیح است: [الجنائز ۱۱۴]، هق (۳۶/۴). [۶۶۴] سند آن صحیح است: [الجنائز ۱۱۳]، قط (۷/۷۳/۲)، هق (۳۷/۴). [۶۶۵] تخریج در ص (۲۲۶).