نهی بیرون رفتن از مسجد بعد از أذان
از ابوشعثاء روایت است: (كنا قعودا في الـمسجد مع أبی هریرة، فأذن الـمؤذن، فقام رجل من الـمسجد یمشی فأتبعه أبوهریرة بصره حتی خرج من الـمسجد فقال أبوهریرة، أما هذا فقد عصی أبا القاسم ج) [۲۵۷]. «با ابوهریره در مسجد نشسته بودیم که مؤذن أذان گفت، مردی برخاست و از مسجد بیرون رفت. ابوهریره که نگاهش تا بیرون شدن او از مسد بهسوی او بود گفت: این شخص با سنت پیامبر جنافرمانی کرد».
[۲۵۷] صحیح: [مختصر م ۲۴۹]، م (۶۵۵/۴۵۳/۱)، نس (۲۹/۲)، د (۵۳۲/۲۴۰/۲)، ت (۲۰۴/۱۳۱/۱) و در روایت ابوداود و ترمذی آمده که آن وقت، وقت نماز عصر بود.