ولاء
ولاء به فتحه واو و مد الف عبارت است از وارث شدن آزاد کننده، مال آزاد شده را پس از مرگ او (آزاد شده).
صاحب ولاء زمانی ارث می‌برد که میت خویشاوندان نسبی (عصبه) نداشته باشد، همانطور که قبلاً بیان شد.
فروش ولاء و هبة (بخشیدن) آن جایز نیست، به دلیل حدیث ابن عمر: (نهی النبي جعن بیع الولاء وهبته) [۱۵۵۳]«پیامبر جاز فروش و بخشیدن ولاء نهی کرده است».
[۱۵۵۳] متفق علیه: [مختصر م ۸۹۸]، خ (۲۵۳۵/۱۶۷/۵).