حکم کسی که با حائضی آمیزش کند
امام نووی /در شرح مسلم (۲۰۴/۳) می‌گوید:
اگر مسلمانی معتقد به جواز آمیزش با حائض در فرجش (از راه طبیعی) باشد، کافر و مرتد می‌شود؛ و اگر کسی این کار را انجام دهد و معتقد به حلال بودن آن نباشد اگر فراموش کرد یا از وجود حیض خبر نداشت یا ندانست که حرام است یا کسی به زور او را وادار به این کار کرد، هیچ گناهی بر او نیست و کفاره هم ندارد؛ اما اگر عمداً و با آگاهی از فرارسیدن حیض و تحریم آن و با اختیار، با زن حائض آمیزش کرد مرتکب گناهی کبیره شده است، شافعی هم به کبیره بودن آن تصریح کرده است. بر او واجب است که توبه کند، و در وجوب کفاره بر او دو نظریه وجود دارد. أه.
می‌گویم (مؤلف): قول راجح این است که کفاره بر او واجب است؛ به دلیل حدیث ابن عباس ب: پیامبر جدربارۀ مردی که با زن حائض خود آمیزش کرده بود، فرمودند: (یتصدق بدینار(*) أو نصف دینار) [۱۸۳]«یک یا نصف دینار صدقه دهد».
مختار بودن شخص (در پرداخت نصف دینار یا یک دینار) که در حدیث آمده به تفاوت بین اول حیض و آخر آن برمی‌گردد. به دلیل حدیث موقوفی که از ابن عباس روایت است که: (إن أصابها فی فور الدم تصدق بدینار وإن کان فی آخره فنصف دینار) [۱۸۴]«اگر در ابتدای حیض با او آمیزش کرد یک دینار و اگر در آخر حیض با او آمیزش کرد نصف دینار صدقه بدهد».
[۱۸۳. - هر دینار ۲۵/۴ گرم طلا است «مترجم». [ ]- صحیح: [ص. جه ۵۲۳]، د (۲۶۱/۴۴۵/۱)، نس (۱۵۳/۱)، جه (۶۴۰/۲۱۰/۱). [۱۸۴] صحیح موقوف: [ص. د ۲۳۸]، د (۲۶۲/۲۴۹/۱).