رهن (گرو)
رهن در لغت بمعنی حبس و نگه داشتن است مثلاً گویند: (رهن الشی) یعنی «شی ثابت و ماندگار شد».
و از همین قبیل است کلمه رهینه در آیه
﴿كُلُّ نَفۡسِۢ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ٣٨﴾[المدثر: ۳۸].
«هر کس در برابر کارهایی که انجام داده محبوس است».
رهن در اصطلاح شرع یعنی: قرار دادن مالی به عنوان وثیقه در مقابل قرضی، که در صورت ناتوانی از پرداخت بدهی طلبکار، طلبش را از آن مال بردارد(*).