وسیله ذبح
ذبح با هر وسیله برنده‌ای جایز است، بجز دندان و ناخن:
از عبایه بن رفاعه از جدش روایت است که گفت: ای رسول خدا! (گاهی اوقات) کارد نداریم، پیامبر جفرمود: (ما أنهر الدم وذكر اسم الله فكل، لیس الظفر والسن، أما الظفر فمدی الحبشة، وأما السن فعظم) [۱۲۹۸]«(اگر با) آنچه خون را برید، ذبح و اسم خدا برده شد، بخور، غیر از ناخن و دندان چون ناخن چاقوی اهل حبشه، و دندان استخوان است».
از شداد ابن اوس روایت است: دو چیز را از پیامبر جحفظ کردم پیامبر جفرمود: (إن الله كتب الإحسان علی كل شی، فإذا قتلتم فأحسنوا القتلة، وإذا ذبحتم فأحسنوا الذبح، ولیحد أحدكم شفرته فلیرح ذبیحته) [۱۲۹۹]«خداوند نیکی کردن، بر هر چیز را واجب کره است؛ پس هرگاه می‌کشید به بهترین شیوه بکشید، و هرگاه ذبح می‌کنید به بهترین شیوه ذبح کنید، و هر کدام از شما چاقویش را تیزو ذبیحه‌اش را راحت نماید».
[۱۲۹۸] متفق علیه: خ (۵۵۰۳/۶۳۱/۹)، م (۱۹۸۶/۱۵۵۸/۳)، د(۲۸۰۴/۱۷/۸)، ت (۱۵۲۲/۲۵/۳)، نس (۲۲۶/۷)، جه (۳۱۷۸/۱۰۶۱/۲). [۱۲۹۹] صحیح: [الإرواء ۲۵۴۰]، م (۱۹۵۵/۱۵۴۸/۳)، ت (۱۴۳۰/۴۳۱/۲)، د (۲۷۹۷/۱۰/۸)، نس (۲۲۷/۷) جه (۳۱۷۰/۱۰۵۸/۲).