اول
چون اکثر مردم این زمان در مسایل دینی بویژه در مسایل مربوط به احکام جنائز مرتکب بدعت می‌شوند، لذا بر مسلمان واجب است وصیت کند که طبق سنت نبوی تجهیز و تدفین شود، تا به فرموده خداوند متعال عمل کرده باشد:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَأَهۡلِيكُمۡ نَارٗا وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلۡحِجَارَةُ عَلَيۡهَا مَلَٰٓئِكَةٌ غِلَاظٞ شِدَادٞ لَّا يَعۡصُونَ ٱللَّهَ مَآ أَمَرَهُمۡ وَيَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ٦﴾[التحريم: ۶].
«ای مؤمنان،خود و اهل و خانواده خویش را از آتش دوزخی برکنار دارید که افزوزینه آن انسان‌ها و سنگ‌ها است، فرشتگانی بر آن گمارده شده‌اند که خشن و سختگیر و زورمند و توانا هستند، از خدا در آنچه بدیشان دستور داده است نافرمانی نمی‌کنند و همان چیزی را انجام می‌دهند که بدان مأمور شده‌اند».
لذا اصحاب پیامبر جبه این امر وصیت می‌کردند، و آثار زیادی از آنها در این باره نقل شده است، از جمله:
از عامر بن سعد بن ابی وقاص روایت است: پدرم هنگام بیماریی که بر اثر آن فوت کرد گفت: (ألحدوا لی لحدا وانصبوا علی اللبن نصبا، كما صنع برسول الله ج) [۱۳۳۳]«لحدی برایم بسازید و خشتی را بر رویم نصب کنید همچنانکه برای پیامبر جاین کار شده است».
[۱۳۳۳] مراجعه شود به احکام الجنائز ألبانی (ص ۸).