مختصر فقه از کتاب و سنت

فضیلت حج و عمره

از ابوهریره سروایت ات که پیامبر جفرمود: (العمرة إلی العمرة كفارة لـما بینهما، والحج الـمبرور لیس له جزاء إلا الجنة) [۸۴۰]«عمره تا عمره کفاره‌ی گناهان بین آن دواست وحج مقبول (که در آن گناه نباشد) جز بهشت پاداشی ندارد».

از ابن مسعود سروایت است که پیامبر جفرمود: (تابعوا بین الحج والعمرة فإنهما ینفیان الذنوب والفقر، كما ینفی الكیر خبث الحدید والذهب والفضة، والیس لحجة مبرورة ثواب إلا الجنة) [۸۴۱]«پی در پی حج و عمره کنید زیرا آن دو گناهان و فقر را از بین می‌برند همانطور که دم آهنگری ناخالصی و زایده‌ی آهن و طلا و نقره را می‌زداید وحج مقبول پاداشی جز بهشت ندارد».

از ابوهریره روایت است: از پیامبر جشنیدم که می‌فرمود:

(من حج الله ﻷفلم یرفث ولم یفسق، رجع كیوم ولدته أمة) [۸۴۲]«هر کس برای رضای خدای ﻷحج کند، و (هنگام احرام) از آمیزش و امور شهوانی با همسرش پرهیز نماید و معصیت نکند زمانی که از حج باز می‌گردد مانند روزی است که مادرش او را زاییده است».

از ابن عمر روایت است که پیامبر جفرمود: (الغازی في سبیل الله، والحاج والمعتمر، وفد الله دعاهم فأجابوه، وسألوه فأعطاهم) [۸۴۳]«مجاهد در راه خدا وکسی که به حج و عمره برود هیئت و نمایندگان خدا هستند، خدا آنان را (به عبادت) خود فرا خوانده و آنها اجابت کرده‌اند و از او خواسته‌اند، خدا هم به آنان عطا کرده است».

[۸۴۰] متفق علیه: خ (۱۷۷۳/۵۹۷/۳)، م (۱۳۴۹/۹۸۳/۲)، ت (۹۳۷/۲۰۶/۲)، جه (۲۸۸۸/۹۶۴/۲)، نس (۱۱۵/۵). [۸۴۱] صحیح: [ص. ج ۲۹۰۱]، ت (۸۰۷/۱۵۳/۲)، نس (۱۱۵/۵). [۸۴۲] متفق علیه: خ (۱۵۲۱/۳۸۲/۳)، م (۱۳۵۰/۹۸۳/۲)، جه (۲۸۸۹/۹۶۴/۲)، نس (۱۱۴/۵)، ت (۸۰۸/۱۵۳/۲]، ترمذی هم این حدیث را روایت کرده ولی گفته است: «غفرله ما تقدم من ذنبه». [۸۴۳] حسن: [ص. جه ۲۳۳۹]، جه (۲۸۹۳/۹۶۶/۲).