مشروعیت نذر
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿وَمَآ أَنفَقۡتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوۡ نَذَرۡتُم مِّن نَّذۡرٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُهُ﴾[البقرة: ۲۷۰].
«و هر هزینه‌ای را که متحمل می‌شوید یا هر نذری را که بر گردن می‌گیرید، بیگمان خدا آنرا می‌داند».
و می‌فرماید:
﴿ثُمَّ لۡيَقۡضُواْ تَفَثَهُمۡ وَلۡيُوفُواْ نُذُورَهُمۡ وَلۡيَطَّوَّفُواْ بِٱلۡبَيۡتِ ٱلۡعَتِيقِ٢٩﴾[الحج: ۲۹].
«بعد از آن باید آلودگی‌ها را از خود برطرف سازند و به نذرهای خویش وفا کنند و خانه قدیمی (بیت‌الله) را طواف کنند».
و خداوند وفاکنندگان به نذر را مدح کرده و فرموده است:
﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا٧﴾[الإنسان: ۷].
«به نذر خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شر و بلای آن گسترده و فراگیر است».
از عائشه لروایت است که پیامبر جفرمود: (من نذر أن یطیع الله فلیطعه، ومن نذر أن یعصیه فلایعصه) [۱۲۸۰]«هر کس نذر کرد که خدا را اطاعت کند، پس باید از او اطاعت کند، و هر کس نذر کرد که نافرمانی خدا کند، نافرمانی او را نکند».
[۱۲۸۰] صحیح: [ص. ج ۶۵۶۵]، خ (۶۶۹۶/۵۸۱/۱۱)، د (۳۲۶۵/۱۱۳/۹)، ت (۱۵۶۴/۴۱/۳)، نس (۱۷/۷)، جه (۲۱۲۶/۶۸۷/۱). *- نذر معلق این است که شخص مثلاً بگوید: خدایا نذر می‌کنم که اگر در امتحان قبول شدم حیوانی را ذبح کنم.