دستمزدی که حلال نیست
خداوند متعال میفرماید:
﴿وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ إِنۡ أَرَدۡنَ تَحَصُّنٗا لِّتَبۡتَغُواْ عَرَضَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَمَن يُكۡرِههُّنَّ فَإِنَّ ٱللَّهَ مِنۢ بَعۡدِ إِكۡرَٰهِهِنَّ غَفُورٞ رَّحِيمٞ﴾[النور: ۳۳].
«و کنیزان خود را وادار به زنا نکنید، اگر آنها خواستند (با ازدواج با مردان دلخواه خود) عفیف و پاکدامن باشند. (ای مؤمنان با جلوگیری از ازدواج, کار کنیزان را به خود فروشی نکشانید) تا بدینوسیله خواهان مال و دارایی زودگذر دنیا بوده، و هر کس ایشان را وادار (به زنا و خودفروشی) کند اگر از واداشتن آنان توبه کند خدا آمرزگار و مهربان است».
از جابر روایت است: (أن جاریة لعبد الله ابن أبی بن سلول یقال لـها مسیكة: وأخری یقاللها أمیمة، فكان یكرههما علی الزنا فكشكتا ذلك إلی النبي جفأنزل الله ﴿وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ... إلی قوله غَفُورٞ رَّحِيمٞ﴾ [۱۱۶۷]«عبدالله ابن أبی بن سلول دو جاریه به نامهای مسیکه و أمیمه داشت، با زور آنها را وادار به زنا میکرد. آن دو جاریه نزد پیامبر جشکایت کردند، خداوند این آیه را نازل کرد: ﴿وَلَا تُكۡرِهُواْ فَتَيَٰتِكُمۡ عَلَى ٱلۡبِغَآءِ... إلی قوله غَفُورٞ رَّحِيمٞ﴾».
از ابومسعود انصاری سروایت است: (أن رسول الله جنهی عن ثمن الكلب ومهر البغی وحلوان الكاهن) [۱۱۶۸]پیامبر جاز بهای (خرید و فروش) سگ، و مزد (زن) زناکار، و انعام (دستمزد) کاهن، نهی کرده است».
از ابن عمر بروایت است: (نهی النبي جعن عسب الفحل) [۱۱۶۹]«پیامبر جاز عسب الفحل (کرایه دادن حیوان نر برای جفتگیری) نهی کرده است».
[۱۱۶۷] صحیح: (مختصر م ۲۱۵۵)، م (۳۰۲۹ - ۲۷ - ۳۲۲۰/۴). [۱۱۶۸] تخریج در ص (۴۵۷). [۱۱۶۹] تخریج در ص (۴۵۴).