نهی از نذر معلق(*)
از عبدالله بن عمر روایت است: (نهی النبي جعن النذر وقال: إنه لایرد شیئا ولكنه یستخرج به من البخیل) [۱۲۸۱]«پیامبر جاز نذر نهی کرد و فرمود: نذر هیچ چیزی (قدری) را بر نمی‌گرداند، اما (با آن) از بخیل چیزی گرفته می‌شود»(**).
از سعید بن حارث روایت است: از ابن عمر بشنیدم که می‌گفت: آیا از نذر نهی نشده‌اند؟ (در حالیکه) پیامبر جفرموده است: (إن النذر لایقدم شیئا ولایؤخر، وإنما یستخرج بالنذر من البخیل) [۱۲۸۲]«نذر هیچ نفعی را جلب و هیچ ضرری را دفع نمی‌کند اما (با آن) از بخیل چیزی گرفته می‌شود».
[۱۲۸۱] متفق علیه: خ (۶۶۹۳/۵۷۶/۱۱)، » (۱۶۳۹/۲۶۰/۳)، د (۳۲۶۳/۱۰۹/۹)، نس (۱۶/۷). **- یعنی انسان بخیل نذر می‌کند. [۱۲۸۲] متفق علیه: خ (۶۶۹۲/۵۷۵/۱۱)، م (۱۶۳۹ - ۳ - ۱۲۶۱/۳) مسلم این حدیث را بدون قول ابن عمر روایت کرده است.