مختصر فقه از کتاب و سنت

۲- نجاسات

نجاسات جمع نجاست است و آن هر چیزی است که صاحبان طبع سلیم آن را ناپاک دانسته و خود را از آن حفظ کنند و اگر لباسشان به آن آلوده شود آن را می‌شویند. مانند مدفوع و ادرار [۱۰].

اصل در اشیاء، مباح بودن و پاکی آنهاست؛ پس اگر کسی گمان کرد که چیزی نجس است، برای اثبات نجس بودن آن باید دلیل بیاورد، و اگر دلیل بر نجس بودن آن وجود نداشته باشد یا دلیلی وجود داشته باشد ولی در حد حجیت نباشد، باید آنرا به اصل حمل کرده و پاک بداند [۱۱]. چون حکم به نجاست، حکمی تکلیفی است و بدون دلیل حکم به نجاست چیزی جایز نیست [۱۲].

از جمله چیزهایی که نجس بودن آنها از روی دلیل ثابت است عبارتند از:

[۱۰] الروضة الندیه (۱۲/۱). [۱۱] السیل الجرار (۳۱/۱). [۱۲] صحیح: [ص. د ۸۳۴]، الروضة الندیه (۱۵/۱).