دستمزد قرائت قرآن
از عبدالرحمن بن شبل انصاری روایت است: از پیامبر جشنیدم که میفرمود: (إقرؤوا القرآن، ولاتأكلوا به، ولاتستكثروا به ولاتجفوا عنه ولاتغلوا فیه) [۱۱۷۰]«قرآن بخوانید و آن را مایه ارتزاق خود قرار ندهید، و با آن افزونطلبی نکنید و از آن دور نشوید و در آن زیادهروی نکنید».
از جابر بن عبدالله روایت است: در حالی که قرآن میخواندیم و در میان ما بادیهنشین و عجم بود، پیامبر جنزد ما آمد و فرمود: (إقرؤوا فكل حسن، وسیجی أقوام یقیمونه كما یقام القدح، یتعجلونه ولایتأجلونه) [۱۱۷۱]«(قرآن) را بخوانید که همه آن زیبا است، در آینده اقوامی میآیند که در ادا کردن الفاظ و کلمات آن دقت (مفرط) میکنند همانطور که در راست کردن تیر دقت میشود، و پاداش آن را در کوتاه مدت (دنیا) میطلبند، وآن را برای آیندۀ (قیامت) نمیگذارند» [۱۱۷۲].
از ابوسعید خدری روایت است: از پیامبر جشنیدم که میفرمود: (تعلموا القرآن وسلوا الله به الجنة، قبل أن یتعلمه قوم یسألون به الدنیا، فإن القرآن یتعلمه ثلاثة: رجل یباهی به، ورجل یستأكل به، ورجل یقرأه لله) [۱۱۷۳]«قرآن را یاد بگیرید وبا آن بهشت را از خدا بخواهید، قبل از آنکه گروهی آنرا به خاطر دنیاطلبی یاد بگیرند، همانا قرآن را سه نفر یاد میگیرد: یکی با آن مباهات میکند، و دیگری آن را مایه ارتزاق خود قرار میدهد، و یکی دیگر آنرا برای خدا میخواند».
[۱۱۷۰] صحیح: [ص. ج ۱۱۶۸]، أ (۳۹۸/۱۲۵/۱۵). [۱۱۷۱] صحیح: [الصحیحة ۲۵۹]، د (۸۱۵/۵۸/۳). [۱۱۷۲] و جمله (و سیجیء قوم یقیمونه) معنایش این است که: در مراعات مخارج و صفات و اصلاح الفاظ و کلمات تکلف و توجه (مفرط) میکنند، همانطوریکه تیر صاف و راست کرده میشود، و این عملشان به قصد ریا و شهرتطلبی است، و پاداش دنیا را بر ثواب آخرت ترجیح میدهند، و بوسیله قرآن ارتزاق کرده و توکل نمیکنند، عون المعبود (۳/۵۹). [۱۱۷۳] صحیح: [الصحیحة ۴۶۳]، ابن نصر این حدیث را در «قیام اللیل» ص (۷۴) روایت کرده است.