مختصر فقه از کتاب و سنت

زیارت قبور

زیارت قبور بمنظور پند گرفتن و یادآوری آخرت مشروع است، به شرط اینکه در قبرستان چیزی که موجب غضب خداوند متعال شود مانند خواستن از صاحب قبر و به کمک طلبیدن او مانند اینها نگوید. از ابوسعید خدری روایت است که پیامبر جفرمود: (إنی نهیتكم عن زیارة القبور فزوروها فإن فیها عبرة، ولاتقولوا ما یسخط الرب) [۷۱۲]«من (قبلاً) شما را از زیارت قبور نهی کرده بودم ولی (الآن می‌گویم:) به زیارت قبور بروید؛ چون در آن عبرت است و چیزی نگویید که خشم خدا را برانگیزد».

زیارت قبور برای زنان هم جایز است؛ چون زنان هم در علت زیارت قبور (پند گرفتن و یادآوری آخرت) با مردان شریک هستند و به دلیل آنچه قبلاً درباره دعای هنگام زیارت قبور گفته شد که عایشه از پیامبر جسؤال کرد وقتی قبور را زیارت می‌کند چه دعایی بخواند پیامبر هم به او یاد داد که چه دعایی بخواند و او را (از زیارت) نهی نکرد ونفرمود که زنان حق زیارت قبور را ندارند.

[۷۱۲] صحیح: [الجنائز ۱۷۹]، کم (۳۷۴/۱)، هق (۷۷/۴)، هق (۷۷/۴)، بیهقی جمله آخر را روایت نکرده بلکه بزار آن را روایت کرده است (۸۶۱/۴۰۷/۱). *- خطابی می‌گوید: اهل جاهلیت شتری را روی قبر شخص صالحی سر می‌بریدند و می‌گفتند این پاداش کاری است که میت در حال حیاتش انجام داده است «نیل الأوطار» (۵۴۹/۴) «مترجم».