مختصر فقه از کتاب و سنت

دیه جنین

هرگاه بر اثر جنایت عمدی یا از روی خطا بر مادر، جنین بمیرد بدون اینکه مادرش فوت کند، برده یا کنیزی دیه آن است، فرقی نمی‌کند در شکم مادر مرده باشد یا از مادرش جدا شده و مرده به دنیا آمده باشد، ودختر یا پسر تفاوتی ندارد. و اگر مادرش هم فوت کند، باید دیه او نیز پرداخت شود:

از ابوهریره روایت است: (اقتتلت امرأتان من هذیل فرمت إحداهما الأخری بحجر فقتلتها وما في بطنها، فاختصموا إلی رسول الله جفقضی أن دیة جنینها عبد أو أمة، وقضی بدیة الـمرأة علی عاقلتها، ورثها ولدها ومن معه) [۱۴۶۶]«دو زن از قبیله هذیل با هم دعوا کردند. یکی از آنها سنگی را به طرف دیگری پرتاب کرد و زن و بچه‌ای را که در شکمش بود کشت. قضیه را نزد پیامبر جبردند. پیامبر جدیه جنین را برده یا کنیزی تعیین کرد و دیه زن را برعهده عصبه (بستگان پدری) زن قاتل قرار داد که پسر مقتول و دیگر وارثان او، آن را به ارث بردند».

ولی اگر نوزاد زنده به دنیا بیاید و سپس بمیرد، دیه کامل واجب می‌شود، اگر پسر باشد صد شتر و اگر دختر باشد پنجاه شتر دیه اوست؛ چون یقین داریم که مرگ او بر اثر جنایت بوده ودر نتیجه به غیر جنین تشبیه می‌شود.

[۱۴۶۶] متفق علیه.