مختصر فقه از کتاب و سنت

فهرست کتاب

چه حیواناتی برای قربانی جایز نیست

چه حیواناتی برای قربانی جایز نیست

از عبید بن فیروز روایت است: به براء بن عازب گفتم: قربانی‌هایی را که پیامبر جدوست نداشت یا از آن نهی می‌کرد برایمان بگو، گفت: پیامبر جبا دستش اینطوری اشاره کرد، در حالیکه دست من کوتاهتر از دست او است، و فرمود: (أربع لاتجزی في الأضاحی: العوراء البین عورها، والمریضة البین مرضها، والعرجاء البین ظلعها، والكسیرة التی لاتنقی) «چهار نوع حیوان برای قربانی جایز نیست، حیوان کوری که کور بودنش واضح باشد، حیوان بیماری که بیماری‌اش آشکار باشد، حیوان لنگی که لنگی‌اش آشکار باشد و حیوان عضو شکسته‌ای که بهبود نمی‌یابد».

براء گفت: من مکروه می‌دانم که گوش (حیوان قربانی) عیب‌دار باشد، و گفت: هر نقصی را در حیوانناپسنددیدی آن را رها کن (و از قربانی کردن آن خودداری کن) بدون اینکه آنرا بر کس دیگری حرام کنی [۱۳۱۷].

بزغاله‌ای که عمرش یک سال یا کمتر از آن است برای قربانی جایز نیست، به دلیل حدیث براء بن عازب بکه گفت: (ضحی خال لی یقال له أبوبردة قبل الصلاة فقال له رسول الله جشائك شاة لحم، فقال: یا رسول الله، إن عندی داجنا جذعة من الـمعز، قال: اذبحها، ولاتصلح لغیرك، ثم قال: من ذبح قبل الصلاة فإنما یذبح لنفسه، ومن ذبح بعد الصلاة فقد تم نسكه وأصاب سنة الـمسلمین) [۱۳۱۸]«دایی‌ام ابوبرده قبل از نماز (عید) قربانی کرد، پیامبر جبه او فرمود: گوسفندت برای خوردن گوشت است، (جای قربانی را نمی‌گیرد) ابوبرده گفت: ای رسول خدا! بزغاله‌ای دارم (که عمرش یک سال یا کمتر از آن است و در خانه به او علف داده می‌شود). پیامبر جفرمود: آنرا ذبح کن و این کار برای غیر از تو جایز نیست. سپس فرمود: کسی که قبل از نماز (عید) ذبح کند برای خودش ذبح کرده و کسی که بعد از نماز، ذبح کند قربانی‌اش را به طور کامل انجام داده و از سنت و روش مسلمانان پیروی کرده است».

[۱۳۱۷] صحیح: [ص. جه ۲۵۴۵]، جه [۳۱۴۴/۱۰۵۰/۲]، د (۲۷۸۵/۵۰۵/۷)، نس (۲۱۴/۷)، ت (۱۵۳۰/۲۷/۳) ترمذی این حدیث را بصورت مختصر روایت کرده است. [۱۳۱۸] متفق علیه: خ (۵۵۵۶/۱۲/۱۰)، م (۱۹۶۱/۱۵۵۲/۳)، و با این معنی ترمذی و ابوداود و نسائی این حدیثرا روایت کرده‌اند، ت (۱۵۴۴/۳۲/۳)، د (۲۷۸۳/۵۰۴/۷)، نس (۲۲۲/۷).