دوم
اگر مردی فرع وارثی داشته باشد و در زمان حیات او بمیرد بر آن مرد واجب است که وصیت کند تا به اندازه سهم متوفی به فرزندان این فرع داده شود، یا وصیت کند که قسمتی از داراییاش در حدود یک سوم - هرچند یک سوم هم زیاد است - برای آنان در نظر گرفته شود، و اگر فوت کرد و برای فرزندان فرزندش به اندازهای که بر او واجب بوده تا برای آنان وصیت کند، وصیت نکرد، به آنان داده شود؛ چون این قرضی است برگردن میت، اگر فوت کرد و برای آنان حقی را تعیین نکرد، این قرض ضایع نمیشود. امروزه در دادگاهها هم به همین صورت عمل میشود.