مشروعیت اجاره
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿أُجُورَهُنَّ وَأۡتَمِرُواْ بَيۡنَكُم بِمَعۡرُوفٖ﴾[الطلاق: ۶].
«اگر آنان به بچه‌هایتان شیر دادند، مزدشان را به تمام و کمال بپردازید».
و می‌فرماید:
﴿قَالَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا يَٰٓأَبَتِ ٱسۡتَ‍ٔۡجِرۡهُۖ إِنَّ خَيۡرَ مَنِ ٱسۡتَ‍ٔۡجَرۡتَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡأَمِينُ٢٦﴾[القصص: ۲۶].
«یکی از آن دو (دختر) گفت: پدرم! او را استخدام کن چراکه بهترین کسی که باید استخدام کنی شخصی است که نیرومند و درستکاری باشد».
و می‌فرماید:
﴿فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارٗا يُرِيدُ أَن يَنقَضَّ فَأَقَامَهُۥۖ قَالَ لَوۡ شِئۡتَ لَتَّخَذۡتَ عَلَيۡهِ أَجۡرٗا٧٧﴾[الكهف: ۷۷].
«ایشان (موسی و خضر) در میان روستا به دیواری رسیدند که داشت فرومی‌ریخت (خضر) آنرا تعمیر و بازسازی کرد، (موسی) گفت: اگر می‌خواستی می‌توانستی در مقابل این کار مزد بگیری».
ازعائشه لروایت است: (واستأجر النبي جوأبوبكر رجلا من بنی الدیل ثم من بنی عبد بن عدی، هادیا خریتا، الخریت: الـماهر بالهدایة...) [۱۱۶۳]«پیامبر جو ابوبکر مردی را از بنی دیل بنی عبد بن عدی به عنوان راهنما اجاره گرفتند، که بسیار ماهر در هدایت بود».
[۱۱۶۳] صحیح: [الإرواء ۱۴۸۹]، خ (۲۲۶۳/۴۴۲/۴).