گریه کردن با صدای بلند و تشییع همراه با روشن کردن بخور (آتش)
به دلیل فرموده پیامبر ج(لا تتبع الجنازة بصوت ولانار) [۶۷۹]«جنازه با سر و صدا و آتش تشییع نشود».
این نهی، ذکر کردن با صدای بلند در پیشاپیش جنازه را نیز شامل می‌شود؛ چون این کار بدعت است و قیس بن عباد گوید: (كان أصحاب النبي جیكرهون رفع الصوت عند الجنائز) [۶۸۰]«اصحاب پیامبر جبلند کردن صدا هنگام تشییع جنازه را مکروه می‌دانستند». چراکه اینکار مشابهت به نصاری است، چون آنان به هنگام خواندن انجیل و دعاهایشان، آوازشان را همراه با کشیدن صدا و لحن دادن به آن و غمناک کردن آن بلند می‌کردند.
زشت‌تر از آن این است که تشییع جنازه با نواختن آلات موسیقی با صدایی حزن‌انگیز پیشاپیش جنازه همراه باشد، همچنان که در بعضی از ممالک اسلامی به تقلید از کفار این کار را انجام می‌دهند. - والله المستعان-.
[۶۷۹] حسن: [الجنائز ۷۰]، د (۳۱۵۵/۴۵۳/۸). [۶۸۰] راویان این حدیث ثقه هستند: [الجنائز ۷۱]، هق (۷۴/۴).