حکم وصیت
وصیت بر هر کس که مالی (قابل وصیت) داشته باشد واجب است:
خداوند متعال می‌فرماید:
﴿كُتِبَ عَلَيۡكُمۡ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ ٱلۡمَوۡتُ إِن تَرَكَ خَيۡرًا ٱلۡوَصِيَّةُ لِلۡوَٰلِدَيۡنِ وَٱلۡأَقۡرَبِينَ بِٱلۡمَعۡرُوفِۖ حَقًّا عَلَى ٱلۡمُتَّقِينَ١٨٠﴾[البقرة: ۱۸۰].
«هنگامی که یکی از شما را مرگ فرا رسد اگر دارایی فراوانی از خود به جای گذاشت، وصیت بر شما واجب شده است (و باید) برای پدر و مادر و نزدیکان بطور شایسته وصیت کند، این حق واجبی است بر پرهیزکاران».
از عبدالله بن عمر بروایت است که پیامبر جفرمود: (ما حق امری مسلم له شی یوصی فیه، یبیت لیلتین إلا ووصیته مكتوبة عنده) [۱۳۲۸]«هر مسلمانی که مالی قابل وصیت داشته باشد، حق ندارد دو شب بخوابد مگر اینکه وصیت‌نامه‌اش را کنار خود قرار دهد».
[۱۳۲۸] متفق علیه: خ (۲۷۳۸/۳۵۵/۵)، م (۱۶۲۷/۱۲۴۹/۳)، د (۲۸۴۵/۶۳/۸)، ت (۹۸۱/۲۲۴/۲)، جه (۲۶۹۹/۹۰۱/۲)، نس (۲۳۸/۶).