قضاوت قاضی حقی را تغییر نمی‌دهد
کسی که در قضاوت حقی از برادرش به او داده شد، آن را نگیرد؛ چون قضاوت قاضی هیچ حرامی را حلال و حلالی را حرام نمی‌کند:
از ام سلمه همسر پیامبر جروایت است: پیامبر جصدای دعوایی را در کنار خانه‌اش شنید، به طرف دعوی‌کنندگان رفت و فرمود: (إنما أنا بشر، وإنه یأتینی الخصم فلعل بعكم أن یكون أبلغ من بعض، فأحسب أنه صادق، فأقضی له بذلك، فمن قضیت له بحق مسلم فإنما هی قطعة من النار، فلیأخذها أو لیتركها) [۱۴۷۹]«همانا من یک انسان هستم و طرفین دعوی نزد من می‌آیند، و شاید بعضی از شما سخنورتر از دیگری باشد، ودر نتیجه من او را صادق بدانم و بر اساس گفته‌هایش به نفع او حکم کنم، و حق دیگری(مسلمانی) را به او بدهم، (باید بداند که) این برای او قطعه‌ای از آتش است، می‌خواهد آن را بگیرد یا نگیرد».
[۱۴۷۹] متفق علیه: خ (۲۴۵۸/۱۰۷/۵)، م (۱۷۱۳ - ۵/۱۳۳۷/۳)، د (۳۵۶۶/۵۰۰/۹)، ت (۱۳۵۴/۳۹۸/۲)، نس (۲۳۳/۸)، جه (۲۳۱۷/۷۷۷/۲).