مختصر فقه از کتاب و سنت

۲- أیام التشریق(*)

از ابومره مولای أم هانی روایت است: (أنه دخل مع عبدالله بن عمرو علی أبیه عمرو بن العاص، فقرب إلیهما طعاما فقال: كل. فقال: إنی صائم، فقال عمرو: كل، فهذه الأیام التی كان رسول الله جیأمرنا بإفطارها، وینهانا عن صیامها، قال مالك: وهی أیام التشریق) [۷۷۵]«با عبدالله بن عمرو نزد پدرش عمرو بن عاص رفتیم، غذایی جلو ما گذاشت و گفت: بخورید، (عبدالله) گفت من روزه هستم، عمرو گفت، بخورید، اینها روزهایی است که پیامبر جبه ما امر می‌کرد که روزه نگیریم و از روزه گرفتن ما را نهی می‌کرد. امام مالک گفته است: منظور از این روزها ایام التشریق است».

از عایشه و ابن عمر بروایت است: (لم یرخص في أیام التشریق أن یصمن إلا لـمن لم یجد الـهدی) [۷۷۶]«در ایام التشریق اجازه روزه گرفتن داده نشده است مگر برای کسی که (هنگام ادای فریضه حج) چیزی را برای قربانی کردن (هدی) بدست نیاورد».

[۷۷۵. - ایام التشریق: یعنی روزهای بعد از روز عید قربان. و علماء در دو یا سه روز بودنش اختلاف دارند، این ایام، به ایام التشریق نام‌گذاری شده‌اند؛ چون در این روزها گوشت‌های قربانی در برابر خورشید پهن می‌شوند و قولی دیگر می‌گوید چون قربانی تا طلوع خورشید ذبح نمی‌شود و قولی دیگر می‌گوید چون نماز عید هنگام طلوع خورشید برگزار می‌شود و قولی دیگر می‌گوید که تشریق تکبیر بعد از نماز است. فتح الباری ۴/ص ۲۸۵. [ ]- صحیح: [ص. د ۲۱۱۳]، د (۲۴۰۱/۶۳/۷). [۷۷۶] صحیح: [مختصر خ ۹۷۸]، خ (۱۹۹۷/۲۴۲/۴).