ابزار صید
صید گاهی با اسلحه برنده مانند شمشیر و چاقو و تیر انجام می‌گیرد و گاهی با حیوانات شکاری: خداوند متعال می‌فرماید:
﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَيَبۡلُوَنَّكُمُ ٱللَّهُ بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلصَّيۡدِ تَنَالُهُۥٓ أَيۡدِيكُمۡ وَرِمَاحُكُمۡ﴾[المائدة: ۹۴].
«ای مؤمنان مسلماً خداوند شما را با (تحریم) برخی از صید که دست‌ها و نیزه‌های شما بدانها می‌رسند آزمایش می‌کند».
و می‌فرماید:
﴿وَمَا عَلَّمۡتُم مِّنَ ٱلۡجَوَارِحِ مُكَلِّبِينَ تُعَلِّمُونَهُنَّ مِمَّا عَلَّمَكُمُ ٱللَّهُۖ فَكُلُواْ مِمَّآ أَمۡسَكۡنَ عَلَيۡكُمۡ﴾[المائدة: ۴].
«و (نیز شکاری که) حیوانات شکاری صید میکنند و شما بدانها آموخته‌اید از آنچه که خدا به شما آموخته است؛ پس از صیدی که چنین حیواناتی برای شما نگه می‌دارند بخورید».
هرگاه صید به وسیله اسلحه انجام گیرد، لازم است گلوله یا نیزه بدن آن را پاره کرده و در آن فرو رود.
و هرگاه صید با حیوانات شکاری، انجام گیرد لازم است که حیوان تعلیم داده شده باشد، و از نخجیر نخورد وبا حیوان شکاری حیوان دیگری یافت نشود.
و برای حلال بودن صید، گفتن بسم الله هنگام پرتاب تیر یا فرستادن حیوان شکاری شرط است:
از عدب بن حاتم سروایت است: از پیامبر جدرباره صید با معراض [۱۳۰۴](*) سؤال کردم فرمود: (إذا أصبت بحده فكل، فإذا أصاب بعرضه فقتل فإنه وقیذ، فلا تأكل) «هرگاه حیوان را با نوک تیزش زدی، بخور، ولی اگر عرض آن به حیوان برخورد کرد وآن را کشت، آن حیوان (موقوذة(**)) است پس نخور، گفتم: سگم را می‌فرستم، فرمود: (إذا أرسلت كلبكو سمیت فكل) «هرگاه سگت را فرستادی و بسم الله گفتی، بخور»، گفتم: اگر سگ (از آن) خورد چی؟ فرمود: (فلا تأكل، فإنه لم یمسك علیك، وإنما أمسك علی نفسه) «آنرا نخور؛ زیرا آنرا برای تو نگرفته بلکه برای خود گرفته است» گفتم: سگم را می‌فرستم و (در کنار شکار) سگی دیگر را با آن می‌یابم (چی)؟ فرمود: (لاتأكل فإنما سمیت علی كلبك ولم تسم علی الآخر) [۱۳۰۵]«آنرا نخور؛ زیرا تو تنها بر سگ خودت بسم الله گفته‌ای نه بر دیگر».
[۱۳۰۴. - چوبی است که به هر دو سر آن آهنی تیز بسته شده است. [۱۳۰۵. *- موقوذة جزو حیوانات محرمی است که در آیه (۳) سوره مائده ذکر شده است و آن حیوانی است که با ضربات چوب و سنگ کشته می‌شود. [ ]- متفق علیه: خ (۵۴۷۶/۶۰۳/۹)، م (۱۹۲۹ - ۳/۱۵۲۹/۳)، نس (۱۸۳/۷).