مختصر فقه از کتاب و سنت

فضیلت أذان

از معاویه سروایت است که پیامبر جفرمود: (إن الـمؤذنین أطول الناس أعناقا یوم القیامة) [۲۳۵]«همانا گردن مؤذدنان در روز قیامت از همه‌ی مردم بلندتر است».

عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن بن أبی صعصعه انصاری مازنی از پدرش نقل کرده که ابوسعید خدری به او گفت: (إني أراك تحب الغنمو البادیة، فإذا كنت في غنمك أو بادیتك فأذنت بالصلاة فارفع صوتك بالنداء، فإنه لایسمع مدی صوت الـمؤذن جن ولاإنس ولا شی إلا شهد له یوم الیقامة قال أبوسعید: سمعته من رسول الله ج) [۲۳۶]«می‌بینم که گوسفند و صحرا را دوست داری پس هر وقت با گوسفندانت یا در صحرا بودی و برای نماز أذان گفتی، صدایت را بلند کن، زیرا که جن، انسان و هر چیز دیگری که صدای مؤذن را می‌شنود، در روز قیامت برای او گواهی می‌دهند، ابوسعید گفت این سخن را از پیامبر جشنیدم».

[۲۳۵] صحیح: [ص. ج ۶۶۴۵]، م (۳۸۷/۲۹۰/۱). [۲۳۶] صحیح: [ص. نس ۶۲۵]، خ (۶۰۹/۸۷/۲)، نس (۱۲/۲).