حکم اشیاء خوردنی و کم‌ارزش
هر کس خوردنی در راه یافت، می‌تواند آنرا بخورد، و هر کس چیز کم‌ارزشی را که انسان به خاطر گم شدن آن ناراحت نمی‌شود، یافت می‌تواند آنرا برای خود بردارد:
ازانس سروایت است: (مرالنبی جبتمرة فی الطریق قال: لولا أنی أخاف أن تکون من الصدقة لأکلتها) [۱۲۱۲]«پیامبر جخرمایی را در راه یافت، فرمود: اگر بیم این را نداشتم که از مال صدقه است، آنرا می‌خوردم».
[۱۲۱۲] متفق علیه: خ (۲۴۳۱/۸۶/۵)، م (۱۰۷۱/۷۵۲/۲)، د (۱۶۳۶/۷۰/۵).