وفات ابن وزیر/
در روز ۲۷ از ماه محرم اول سال ۸۰۴ هجری فوت کرد، و آن سالی بود که بیماری طاعون آمد و تعداد زیادی از مردم فوت کردند، (فإنا لله وإنا إلیه راجعون!)و براستی در او تحقق پیدا می‌کند این اشعاری که زمخشری درباره امام ابن سمعان [۸۹]گفته است (مضمون آن در ذیل می‌آید)
ابن سمعان فوت کرد نتوانستم هوشیارانه به او نگاه کنم، زمانی که چشمانم به اشکانم بخل می‌ورزیدند.
و چه اندوهی انسان را کر و کور نمی‌کند و قوه ادراک و بینایی را از بین نمی‌برد.
کجاست آن کسی که اگر ما آن را می‌خریدیم نمی‌توانستیم جزء از آن را با تمام دنیا بخریم؟.
کجاست آن کسی که ابن ادریس و ابن اصمع فقه و ادب بود؟.
چه کسی عهده‌دار امامتی می‌شود که بعد از او ارزشش را از دست داد؟ و چه کسی هست برای بلاغتی که فصاحت آن بعد از او از بین رفت؟.
چه کسی هست که شوق به احادیث را ایجاد کند و آن را بخواند بعد از ابن سمعانی که شوق به احادیث را ایجاد می‌کرد؟.
امامان سرگردان شدند چون داناترین آن‌ها به اتفاق و سخی‌ترین و پرهیزکار ترین‌شان را از دست داده بودند.
تا آخر ابیات.
و در آن روزی که او فوت کرد، بلای عظیم و حادثه بزرگی رخ داد، و آن حادثه وفات امام اعظم امیرالمؤمنین، منصور بالله رب العالمین: علی بن محمد بن علی بن منصور بن یحیی بن منصور بن مفضل بن هادی الی الحق بود.
و اگر به وقایع بعد از او و آنچه که اتفاق افتاد بر فرزندان باقی‌مانده‌اش اشاره کنیم قلم از نوشتن عاجز می‌شود، و کاغذ پر از کلام می‌شود، و نمی‌توان در یک مجله واحد آن را آورد، و در همه حال سپاس برای خداوند یکتا و درود و سلام خداوند بر سرور ما محمد جباد، و سپاس برای آن خداوندی باد که به عزت و جلال و نعمتش کارهای نیک را پایان می‌دهد.
اللهم صلّ وسلم علی سیدنا محمد، وعلی آله وأصحابه وأزواجه وذریته وأهل‌بیته، وأنصاره، وأشیاعه، ومحبیه و أمته وعلینا معهم أجمعین آمین، و از خداوند می‌خواهم که من و صاحب این زندگی‌نامه و تمام مسلمانان را بیامرزد آمین یا رب العالمین در ذی قعده سال (۱۳۳۶ هـ) این شرح حال خاتمه پیدا کرد [۹۰].
[۸۹] او امام ابو مظفّر منصور بن محمد تمیمی سمعانی، شافعی است، صاحب کتاب‌های «اصطلام» و «القواطع» (ت ۴۸۹ ه). «طبقات الشافعیة» (۵/۳۳۵-۳۴۵) و «السیر» (۱۹/۱۱۴/۱۱۹). [۹۰] در آخرین نسخه نوشته شده: «بلغ مقابلة هذه الترجمة، والحمد لله وحده» (و با حمد و سپاس خداوند تنها این شرح حال مطابقه داده شد).