زیدیه در حدیث تألیفاتی ناچیز دارند
وجه سوم: اگر ما به تألیفات زیدیه درباره حدیث مراجعه کنیم، کم ترین و ناچیزترین تألیفات را در این زمینه می‌بینیم، چون تنها: قاضی زید، و امام احمد بن سلیمان، و امیر حسین، و امام یحیی بن حمزه از زیدیه در زمینه حدیث تألیفات دارند و تألیفات آنان در دسترس زیدیان نجدیمن است.
اما قاضی زید در کتابش می‌گوید: با اجماع امت حدیث‌های اهل هوی و هوس مقبول است.
و اما امام احمد بن سلیمان در خطبه کتابش به روایت از محدثین تصریح می‌کند، و حتی می‌گوید:
تمام کتابش را از کتاب‌های حدیث موجود یا غیر موجود نقل کرده است، ولی آن احادیث را از هم جدا نکرده است، و این کتاب معتبرترین منبع مجتهدین و علمای زیدیه است.
و اما امیر حسین از کتاب‌های محدثین روایت کرده است، و هر دو نفر نیز از کتاب قاضی زید نقل می‌کنند، و تمام کتاب‌هایشان از اسناد خالی است، و توضیح نداده‌اند چه کسی از ائمه روایت کرده‌اند.
و اما امام یحیی بن حمزه از تمامشان و تمام اهل تأویل روایت می‌کند و به آن نیز تصریح می‌کند [۵۵۱].
[۵۵۱] در پاورقی «ی» چنین آمده: این عبارت وانمود می‌کند که مؤلف از «شرح التجرید» بی‌خبر بوده است، نصف اول از آن با «اسناد» بوده است، و بیشترش از طریق طحاوی بوده است، و این بهترین کتاب آنان است، لیکن نصف آخر آن مرسل است و بدون سند است و از ابو داود و صاحب کتاب مختصر روایت می‌کند استاد الجنداری.